dies Martis
LatinEdit
EtymologyEdit
From diēs (“day”) and Mārtis, genitive of Mārs.
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /ˈdi.eːs ˈmaːr.tis/, [ˈd̪ieːs̠ ˈmäːrt̪ɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈdi.es ˈmar.tis/, [ˈd̪iːɛs ˈmɑrt̪is]
NounEdit
diēs Mārtis f (genitive diēī Mārtis); fifth declension
DeclensionEdit
Fifth-declension noun with an indeclinable portion.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | diēs Mārtis | diēs Mārtis |
Genitive | diēī Mārtis | diērum Mārtis |
Dative | diēī Mārtis | diēbus Mārtis |
Accusative | diem Mārtis | diēs Mārtis |
Ablative | diē Mārtis | diēbus Mārtis |
Vocative | diēs Mārtis | diēs Mārtis |
Coordinate termsEdit
- diēs hebdomadis
- diēs Dominica, diēs Dominicus, diēs Sōlis
- diēs Lūnae
- diēs Mercuriī
- diēs Iovis
- diēs Veneris
- diēs Sabbatī, diēs Saturnī
DescendantsEdit
- Borrowings
- Brythonic: (calque)
- Breton: dimeurzh
- Cornish: de Merth
- Welsh: dydd Mawrth
- Old Irish: día Mairt (calque)
- West Germanic: *Tīwas dag (calque) (see there for further descendants)