endossar
Catalan edit
Etymology edit
From dos, earlier form for dors (“back, backside”), or borrowed from French endosser (“to endorse”).
Pronunciation edit
Verb edit
endossar (first-person singular present endosso, first-person singular preterite endossí, past participle endossat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
- (ditransitive) to assign (something annoying) (to someone)
- (transitive) to endorse (a credit document, e.g. a letter of credit, a cheque etc.)
Conjugation edit
Conjugation of endossar (first conjugation)
Further reading edit
- “endossar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “endossar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “endossar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “endossar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese edit
Etymology edit
Borrowed from French endosser.
Pronunciation edit
- (Brazil) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.doˈsa(ʁ)/ [ẽ.doˈsa(h)], (natural pronunciation) /ĩ.doˈsa(ʁ)/ [ĩ.doˈsa(h)]
- (São Paulo) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.doˈsa(ɾ)/, (natural pronunciation) /ĩ.doˈsa(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.doˈsa(ʁ)/ [ẽ.doˈsa(χ)], (natural pronunciation) /ĩ.doˈsa(ʁ)/ [ĩ.doˈsa(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.doˈsa(ɻ)/, (natural pronunciation) /ĩ.doˈsa(ɻ)/
Verb edit
endossar (first-person singular present endosso, first-person singular preterite endossei, past participle endossado)
- (transitive) to endorse
Conjugation edit
Conjugation of endossar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.