enteren
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from Spanish entrar, from Old Spanish [Term?], from Latin intrō.
Pronunciation edit
Verb edit
enteren
Inflection edit
Conjugation of enteren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | enteren | |||
past singular | enterde | |||
past participle | geënterd | |||
infinitive | enteren | |||
gerund | enteren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | enter | enterde | ||
2nd person sing. (jij) | entert | enterde | ||
2nd person sing. (u) | entert | enterde | ||
2nd person sing. (gij) | entert | enterde | ||
3rd person singular | entert | enterde | ||
plural | enteren | enterden | ||
subjunctive sing.1 | entere | enterde | ||
subjunctive plur.1 | enteren | enterden | ||
imperative sing. | enter | |||
imperative plur.1 | entert | |||
participles | enterend | geënterd | ||
1) Archaic. |
Derived terms edit
Spanish edit
Verb edit
enteren
- inflection of enterar: