gaar
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch gaer (“ready”), from Old Dutch garo (“ready”), from Proto-West Germanic *garu, from Proto-Germanic *garwaz (“ready”). More at yare.
Pronunciation edit
Adjective edit
gaar (comparative gaarder, superlative gaarst)
- (of food, especially meat and vegetables) well-cooked; done; ready for consumption
- (figuratively, of a person) finished, exhausted
- (slang) annoying, bad
Inflection edit
Inflection of gaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gaar | |||
inflected | gare | |||
comparative | gaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | gaar | gaarder | het gaarst het gaarste | |
indefinite | m./f. sing. | gare | gaardere | gaarste |
n. sing. | gaar | gaarder | gaarste | |
plural | gare | gaardere | gaarste | |
definite | gare | gaardere | gaarste | |
partitive | gaars | gaarders | — |
Derived terms edit
Descendants edit
Verb edit
gaar
- inflection of garen:
Somali edit
Verb edit
gaar
- to reach