galmen
Dutch
editPronunciation
editEtymology 1
editVerb
editgalmen
Inflection
editConjugation of galmen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | galmen | |||
past singular | galmde | |||
past participle | gegalmd | |||
infinitive | galmen | |||
gerund | galmen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | galm | galmde | ||
2nd person sing. (jij) | galmt | galmde | ||
2nd person sing. (u) | galmt | galmde | ||
2nd person sing. (gij) | galmt | galmde | ||
3rd person singular | galmt | galmde | ||
plural | galmen | galmden | ||
subjunctive sing.1 | galme | galmde | ||
subjunctive plur.1 | galmen | galmden | ||
imperative sing. | galm | |||
imperative plur.1 | galmt | |||
participles | galmend | gegalmd | ||
1) Archaic. |
Derived terms
editDescendants
edit- Afrikaans: galm
Etymology 2
editSee the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
editgalmen