instaurar
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin īnstaurāre.
Pronunciation edit
Verb edit
instaurar (first-person singular present instauro, first-person singular preterite instaurí, past participle instaurat)
- to establish
Conjugation edit
Conjugation of instaurar (first conjugation)
Related terms edit
Further reading edit
- “instaurar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “instaurar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “instaurar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “instaurar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin īnstaurāre.
Pronunciation edit
- Hyphenation: ins‧tau‧rar
Verb edit
instaurar (first-person singular present instauro, first-person singular preterite instaurei, past participle instaurado)
- to establish
- Synonyms: estabelecer, implantar
Conjugation edit
Conjugation of instaurar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms edit
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin īnstaurāre.
Pronunciation edit
Verb edit
instaurar (first-person singular present instauro, first-person singular preterite instauré, past participle instaurado)
- to establish
Conjugation edit
Conjugation of instaurar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of instaurar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms edit
Further reading edit
- “instaurar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014