Dutch edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈnaːˌleː.və(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: na‧le‧ven

Etymology 1 edit

From na (after, according to, subsequent to) +‎ leven (to live).

Verb edit

naleven

  1. (transitive) To observe, live by, respect (a rule, etc.)
    Synonyms: nakomen, respecteren, volgen
    Antonyms: overtreden, schenden
  2. (intransitive) To live on, have an afterlife, be continued after one's own time
    Synonym: doorleven
    Oudmodische kunststromingen leven vaak lang na in maniërisme.Old-fashioned artistic styles often live on long in mannerism.
Inflection edit
Inflection of naleven (weak, separable)
infinitive naleven
past singular leefde na
past participle nageleefd
infinitive naleven
gerund naleven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular leef na leefde na naleef naleefde
2nd person sing. (jij) leeft na leefde na naleeft naleefde
2nd person sing. (u) leeft na leefde na naleeft naleefde
2nd person sing. (gij) leeft na leefde na naleeft naleefde
3rd person singular leeft na leefde na naleeft naleefde
plural leven na leefden na naleven naleefden
subjunctive sing.1 leve na leefde na naleve naleefde
subjunctive plur.1 leven na leefden na naleven naleefden
imperative sing. leef na
imperative plur.1 leeft na
participles nalevend nageleefd
1) Archaic.
Derived terms edit
Related terms edit

Etymology 2 edit

From na (after, subsequent to) +‎ leven (life), calque of German Nachleben.

Noun edit

naleven n (plural nalevens)

  1. A continued existence in a reduced form, a state of living on in a lesser form.
    Synonym: nachleben

Anagrams edit