Old Polish edit

Etymology edit

From ob- +‎ mawiać. First attested in 1430.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔbmavjat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔbmavjat͡ɕ/

Verb edit

obmawiać impf (perfective obmówić)

  1. to slander (to speak unkindly about someone)
    Synonym: omawiać
    • Spowiedź powszechna - Confessio generalis, page 5:
      Com sgrzeszyl czvdze grzechy obmavyayancz..., thego my szal
      [Com zgrzeszył cudze grzechy obmawiając ..., tego mi żal]
  2. to inform, to let know
    Synonym: omawiać
    • 1960 [1430], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 1033:
      Yakom ya vdal oszmdzeszad grzywyen temu, komu lyst obmawya
      [Jakom ja wdał ośmdziesiąt grzywien temu, komu list obmawia]
    • 1959 [1437], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1580:
      Pany Judka... quidbriff dala przecziwo lysthowy, kthory obmawya na trzidzessczy grzywen
      [Pani Judka... kwidbryf dała przeciwo listowi, ktory obmawia na trzydzieści grzywien]

Derived terms edit

nouns

Related terms edit

nouns
verbs

Descendants edit

  • Polish: obmawiać

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish obmawiać. By surface analysis, ob- +‎ mawiać.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ɔbˈma.vjat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ɔbˈma.vjat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: ob‧ma‧wiać

Verb edit

obmawiać impf (perfective obmówić)

  1. (transitive) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać
  2. (transitive, Middle Polish) to describe
    Synonyms: omawiać, opisywać
  3. (transitive, Middle Polish) to talk into, to convince
    Synonym: namawiać
  4. (transitive, Middle Polish) to defend someone verbally, to justify
  5. (reflexive with się) to badmouth one another
  6. (reflexive with się, Middle Polish) to defend oneself verbally, to justify oneself
  7. (reflexive with się, Middle Polish) to find an excuse to not do something
  8. (reflexive with się, Middle Polish) to complain about something

Conjugation edit

Conjugation of obmawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obmawiać
present tense 1st obmawiam obmawiamy
2nd obmawiasz obmawiacie
3rd obmawia obmawiają
impersonal obmawia się
past tense 1st obmawiałem,
-(e)m obmawiał
obmawiałam,
-(e)m obmawiała
obmawiałom,
-(e)m obmawiało
obmawialiśmy,
-(e)śmy obmawiali
obmawiałyśmy,
-(e)śmy obmawiały
2nd obmawiałeś,
-(e)ś obmawiał
obmawiałaś,
-(e)ś obmawiała
obmawiałoś,
-(e)ś obmawiało
obmawialiście,
-(e)ście obmawiali
obmawiałyście,
-(e)ście obmawiały
3rd obmawiał obmawiała obmawiało obmawiali obmawiały
impersonal obmawiano
future tense 1st będę obmawiał,
będę obmawiać
będę obmawiała,
będę obmawiać
będę obmawiało,
będę obmawiać
będziemy obmawiali,
będziemy obmawiać
będziemy obmawiały,
będziemy obmawiać
2nd będziesz obmawiał,
będziesz obmawiać
będziesz obmawiała,
będziesz obmawiać
będziesz obmawiało,
będziesz obmawiać
będziecie obmawiali,
będziecie obmawiać
będziecie obmawiały,
będziecie obmawiać
3rd będzie obmawiał,
będzie obmawiać
będzie obmawiała,
będzie obmawiać
będzie obmawiało,
będzie obmawiać
będą obmawiali,
będą obmawiać
będą obmawiały,
będą obmawiać
impersonal będzie obmawiać się
conditional 1st obmawiałbym,
bym obmawiał
obmawiałabym,
bym obmawiała
obmawiałobym,
bym obmawiało
obmawialibyśmy,
byśmy obmawiali
obmawiałybyśmy,
byśmy obmawiały
2nd obmawiałbyś,
byś obmawiał
obmawiałabyś,
byś obmawiała
obmawiałobyś,
byś obmawiało
obmawialibyście,
byście obmawiali
obmawiałybyście,
byście obmawiały
3rd obmawiałby,
by obmawiał
obmawiałaby,
by obmawiała
obmawiałoby,
by obmawiało
obmawialiby,
by obmawiali
obmawiałyby,
by obmawiały
impersonal obmawiano by
imperative 1st niech obmawiam obmawiajmy
2nd obmawiaj obmawiajcie
3rd niech obmawia niech obmawiają
active adjectival participle obmawiający obmawiająca obmawiające obmawiający obmawiające
passive adjectival participle obmawiany obmawiana obmawiane obmawiani obmawiane
contemporary adverbial participle obmawiając
verbal noun obmawianie

Derived terms edit

noun

Related terms edit

adjectives
nouns
verbs

References edit

Further reading edit

  • obmawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obmawiać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obmawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obmawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Wiesław Morawski (28.01.2021) “OBMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • OBMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 28.01.2021
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “obmawiać”, in Słownik języka polskiego[1]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “obmawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obmawiać”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 487