opoñer

See also: oponer

Galician edit

Alternative forms edit

opor
oponher (reintegrationist)

Etymology edit

From Latin oppōnere, present active infinitive of oppōnō.

Verb edit

opoñer (first-person singular present opoño, first-person singular preterite opuxen, past participle oposto)

to oppose
to set in opposition

Usage notes edit

While opoñer is the more widespread form of this verb, some Galician-speaking regions favor the form opor and a correspondingly different conjugation.

Conjugation edit

Conjugation of opoñer (irregular)

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	opoñer
Personal	opoñer	opoñeres	opoñer	opoñermos	opoñerdes	opoñeren
Gerund
	opoñendo
Past participle
Masculine	oposto			opostos
Feminine	oposta			opostas
Indicative
Present	opoño	opós	opón	opoñemos	opoñedes	opoñen
Imperfect	opoñía	opoñías	opoñía	opoñiamos	opoñiades	opoñían
Preterite	opuxen	opuxeches	opuxo	opuxemos	opuxestes	opuxeron
Pluperfect	opuxera	opuxeras	opuxera	opuxeramos	opuxerades	opuxeran
Future	opoñerei	opoñerás	opoñerá	opoñeremos	opoñeredes	opoñerán
Conditional	opoñería	opoñerías	opoñería	opoñeriamos	opoñeriades	opoñerían
Subjunctive
Present	opoña	opoñas	opoña	opoñamos	opoñades	opoñan
Imperfect	opuxese	opuxeses	opuxese	opuxésemos	opuxésedes	opuxesen
Future	opuxer	opuxeres	opuxer	opuxermos	opuxerdes	opuxeren
Imperative
Affirmative		opón	opoña	opoñamos	opoñede	opoñan
Negative (non)		non opoñas	non opoña	non opoñamos	non opoñades	non opoñan