dispoñer

See also: disponer

Galician

Alternative forms

dispor

Etymology

From Latin dispōnere, present active infinitive of dispōnō (“arrange, adjust”).

Verb

dispoñer (first-person singular present dispoño, first-person singular preterite dispuxen, past participle disposto)

to arrange
to dispose

Usage notes

While dispoñer is the more widespread form of this verb, some Galician-speaking regions favor the form dispor and a correspondingly different conjugation.

Conjugation

Conjugation of dispoñer (irregular)

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	dispoñer
Personal	dispoñer	dispoñeres	dispoñer	dispoñermos	dispoñerdes	dispoñeren
Gerund
	dispoñendo
Past participle
Masculine	disposto			dispostos
Feminine	disposta			dispostas
Indicative
Present	dispoño	dispós	dispón	dispoñemos	dispoñedes	dispoñen
Imperfect	dispoñía	dispoñías	dispoñía	dispoñiamos	dispoñiades	dispoñían
Preterite	dispuxen	dispuxeches	dispuxo	dispuxemos	dispuxestes	dispuxeron
Pluperfect	dispuxera	dispuxeras	dispuxera	dispuxeramos	dispuxerades	dispuxeran
Future	dispoñerei	dispoñerás	dispoñerá	dispoñeremos	dispoñeredes	dispoñerán
Conditional	dispoñería	dispoñerías	dispoñería	dispoñeriamos	dispoñeriades	dispoñerían
Subjunctive
Present	dispoña	dispoñas	dispoña	dispoñamos	dispoñades	dispoñan
Imperfect	dispuxese	dispuxeses	dispuxese	dispuxésemos	dispuxésedes	dispuxesen
Future	dispuxer	dispuxeres	dispuxer	dispuxermos	dispuxerdes	dispuxeren
Imperative
Affirmative		dispón	dispoña	dispoñamos	dispoñede	dispoñan
Negative (non)		non dispoñas	non dispoña	non dispoñamos	non dispoñades	non dispoñan

Related terms