impoñer

See also: imponer

Galician

Alternative forms

impor

Etymology

Learned borrowing from Latin impōnere, present active infinitive of impōnō (“set in place, impose”).

Verb

impoñer (first-person singular present impoño, first-person singular preterite impuxen, past participle imposto)

to impose

Usage notes

While impoñer is the more widespread form of this verb, some Galician-speaking regions favor the form impor and a correspondingly different conjugation.

Conjugation

Conjugation of impoñer (irregular)

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	impoñer
Personal	impoñer	impoñeres	impoñer	impoñermos	impoñerdes	impoñeren
Gerund
	impoñendo
Past participle
Masculine	imposto			impostos
Feminine	imposta			impostas
Indicative
Present	impoño	impós	impón	impoñemos	impoñedes	impoñen
Imperfect	impoñía	impoñías	impoñía	impoñiamos	impoñiades	impoñían
Preterite	impuxen	impuxeches	impuxo	impuxemos	impuxestes	impuxeron
Pluperfect	impuxera	impuxeras	impuxera	impuxeramos	impuxerades	impuxeran
Future	impoñerei	impoñerás	impoñerá	impoñeremos	impoñeredes	impoñerán
Conditional	impoñería	impoñerías	impoñería	impoñeriamos	impoñeriades	impoñerían
Subjunctive
Present	impoña	impoñas	impoña	impoñamos	impoñades	impoñan
Imperfect	impuxese	impuxeses	impuxese	impuxésemos	impuxésedes	impuxesen
Future	impuxer	impuxeres	impuxer	impuxermos	impuxerdes	impuxeren
Imperative
Affirmative		impón	impoña	impoñamos	impoñede	impoñan
Negative (non)		non impoñas	non impoña	non impoñamos	non impoñades	non impoñan

Related terms