ploeteren

Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplu.tə.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ploe‧te‧ren
• Rhymes: -utərən

Verb

ploeteren

1. (figuratively) to toil, to drudge
2. to hustle

   Synonyms: hosselen, zwoegen

Inflection

Conjugation of ploeteren (weak)
infinitive	ploeteren
past singular	ploeterde
past participle	geploeterd
infinitive	ploeteren
gerund	ploeteren n
	present tense	past tense
1st person singular	ploeter	ploeterde
2nd person sing. (jij)	ploetert, ploeter2	ploeterde
2nd person sing. (u)	ploetert	ploeterde
2nd person sing. (gij)	ploetert	ploeterde
3rd person singular	ploetert	ploeterde
plural	ploeteren	ploeterden
subjunctive sing.1	ploetere	ploeterde
subjunctive plur.1	ploeteren	ploeterden
imperative sing.	ploeter
imperative plur.1	ploetert
participles	ploeterend	geploeterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• ploeteraar