udać

Polish

Etymology

From u- +‎ dać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.dat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -udat͡ɕ
• Syllabification: u‧dać

Verb

udać pf (imperfective udawać)

1. (intransitive) to pretend, to act, to feign
2. (transitive) to pose as, to play, to act as
3. (reflexive) to succeed, to work out, to come off
4. (reflexive) to repair, to head off, to go

Conjugation

Conjugation of udać pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udać
future tense	1st	udam			udamy
	2nd	udasz			udacie
	3rd	uda			udadzą
	impersonal	uda się
past tense	1st	udałem	udałam		udaliśmy	udałyśmy
	2nd	udałeś	udałaś		udaliście	udałyście
	3rd	udał	udała	udało	udali	udały
	impersonal	udano
conditional	1st	udałbym	udałabym		udalibyśmy	udałybyśmy
	2nd	udałbyś	udałabyś		udalibyście	udałybyście
	3rd	udałby	udałaby	udałoby	udaliby	udałyby
	impersonal	udano by
imperative	1st	niech udam			udajmy
	2nd	udaj			udajcie
	3rd	niech uda			niech udadzą
passive adjectival participle		udany	udana	udane	udani	udane
anterior adverbial participle		udawszy
verbal noun		udanie

Further reading

• udać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• udać in Polish dictionaries at PWN