قولاق

Khalaj

Noun

قوُلاق (qulaq) (definite accusative قوُلاقؽ, plural قوُلاقلار)

1. Arabic spelling of qulaq (“ear”)

Declension

Declension of قولاق

	singular	plural
nominative	قولاق	قولاقلار
genitive	قولاقؽݧ	قولاقلارؽݧ
dative	قولاققا	قولاقلارقا
definite accusative	قولاقؽ	قولاقلارؽ
locative	قولاقچا	قولاقلارچا
ablative	قولاقدا	قولاقلاردا
instrumental	قولاقلا	قولاقلارلا
equative	قولاقوارا	قولاقلاروارا

Ottoman Turkish

Etymology 1

From Old Anatolian Turkish قلاق (qulaq, “ear”), from Proto-Turkic *kulkak (“ear”).

Noun

قولاق • (kulak)

1. ear

Derived terms

• بالق قولاغی (balık kulağı, “mussel shell”)
• قوزی قولاغی (kuzı kulağı, “red sorrel”)

Descendants

• Turkish: kulak
• → Armenian: խուլախ (xulax)

Etymology 2

From قول (kol, “arm”).

Noun

قولاق • (kolak)

1. one who has lost an arm, arm-cripple