หาย
Thai edit
Pronunciation edit
Orthographic/Phonemic | หาย h ā y | |
Romanization | Paiboon | hǎai |
Royal Institute | hai | |
(standard) IPA(key) | /haːj˩˩˦/(R) |
Etymology 1 edit
From Proto-Tai *ʰrwɤːjᴬ (“to disappear”). Cognate with Northern Thai ᩉᩣ᩠ᨿ, Khün ᩉᩣ᩠ᨿ, Lao ຫາຍ (hāi), Lü ᦠᦻ (ḣaay), Shan ႁၢႆ (hǎai), Tai Nüa ᥞᥣᥭᥴ (háay), Phake ꩭႝ (hay), Ahom 𑜑𑜩 (hay) or 𑜍𑜩 (ray).
Verb edit
หาย • (hǎai) (abstract noun การหาย)
- (archaic, intransitive) to ruin, to wreck; to collapse, to fall; to perish, to be destroyed; to end, to pass.[1]
- 1292, แผนกตรวจรักษาของโบราณ, “หลักที่ ๑ (จารึกพ่อขุนรามคำแหง)”, in ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ ๑, พระนคร: โรงพิมพ์พระจันทร์, published 1934, pages 8–9:
- 1292, แผนกตรวจรักษาของโบราณ, “หลักที่ ๑ (จารึกพ่อขุนรามคำแหง)”, in ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ ๑, พระนคร: โรงพิมพ์พระจันทร์, published 1934, page 11:
- (intransitive) to disappear; to vanish.
- (transitive) to cause to disappear; to vanish.
- (intransitive) to be lost; to be missing; to be no more.
- (transitive) to lose; to have no more.
- (intransitive, as from or after an illness) to recover; to be cured; to be healed; to improve.
Derived terms edit
- ขวัญหาย
- ของหายตะพายบาป
- ขาดหาย
- ขี้หดตดหาย
- คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย
- ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก (kwaam-wuua-mâi-tan-hǎai-kwaam-kwaai-kâo-maa-sɛ̂ɛk)
- งอหาย
- จางหาย (jaang hǎai)
- ใจหาย
- ฉิบหาย (chìp-hǎai)
- ไม้ล้มเงาหาย
- ล้มหายตายจาก
- เลือนหาย
- วัวหายล้อมคอก (wuua-hǎai-lɔ́ɔm-kɔ̂ɔk)
- สูญหาย (sǔun-hǎai)
- เสียหาย (sǐia-hǎai)
- หดหาย
- หนีหาย
- ห่างหาย
- หายกัน
- หายขาด
- หายเข้ากลีบเมฆ
- หายตัว
- หายวันหายคืน
- หายหน้า
- หายหน้าหายตา
- หายห่วง
- หายหัว (hǎai-hǔua)
- เหือดหาย
Etymology 2 edit
Verb edit
หาย • (hǎai) (abstract noun การหาย)
Derived terms edit
- หายใจ (hǎai-jai)
- หายอกหายใจ