Dutch edit

Etymology edit

Borrowed from German ausradieren.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈɑu̯s.raːˌdiː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: aus‧ra‧die‧ren

Verb edit

ausradieren

  1. (transitive) to eradicate, to exterminate
    • 2012, Jaap Harten, De getatoeëerde Lorelei, De Bezige Bij (digital edition, 1st edition from 1968), →ISBN, unnumbered page.
      ‘Hij volgt een speciale tactiek; wij beschikken over geheime wapens waarmee wij onze vijanden tijdig zullen ausradieren.’
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (transitive) to clear, to efface, to erase
    • 2016, Sietse van der Hoek, Alles klar. Nederland-Duitsland van A tot Z, Uitgeverij Balans, →ISBN:
      De ausradierte, tweehonderd meter brede kuststrook kwam vol te staan met bunkers, kazematten, geschutstellingen.
      The cleared coastal strip that was two hundred metres wide was built up with bunkers, casemates, artillery batteries.

German edit

Etymology edit

From aus (out) +‎ radieren (to rub, erase).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈaʊ̯sʁaˌdiːʁən/, [ˈʔaʊ̯s.ʁaˌdiː.ʁən], [-ˌdiː.ɐn], [-ˌdi(ː)ɐ̯n]
  • (file)

Verb edit

ausradieren (weak, third-person singular present radiert aus, past tense radierte aus, past participle ausradiert, auxiliary haben)

  1. (transitive) to rub out (remove with a rubber)
  2. (transitive, military) to eradicate, to destroy utterly (especially a city by means of bombing)

Conjugation edit

Derived terms edit

Further reading edit