Latin edit

Etymology edit

From circum- (circum-) +‎ dūcō (I lead, guide).

Pronunciation edit

Verb edit

circumdūcō (present infinitive circumdūcere, perfect active circumdūxī, supine circumductum); third conjugation, irregular short imperative

  1. to lead or draw around; show around
  2. (figuratively) to deceive, cheat, impose upon, mislead
    Synonyms: fallō, dēcipiō, mentior, frūstror, ēlūdō, fraudō, dēstituō, circumveniō, ingannō, indūcō
  3. (figuratively) to prolong, speak in a roundabout manner
  4. (figuratively, of a sound) to drawl out
  5. (figuratively, law) to draw a line around a law; cancel, annul, abrogate

Conjugation edit

   Conjugation of circumdūcō (third conjugation, irregular short imperative)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumdūcō circumdūcis circumdūcit circumdūcimus circumdūcitis circumdūcunt
imperfect circumdūcēbam circumdūcēbās circumdūcēbat circumdūcēbāmus circumdūcēbātis circumdūcēbant
future circumdūcam circumdūcēs circumdūcet circumdūcēmus circumdūcētis circumdūcent
perfect circumdūxī circumdūxistī circumdūxit circumdūximus circumdūxistis circumdūxērunt,
circumdūxēre
pluperfect circumdūxeram circumdūxerās circumdūxerat circumdūxerāmus circumdūxerātis circumdūxerant
future perfect circumdūxerō circumdūxeris circumdūxerit circumdūxerimus circumdūxeritis circumdūxerint
passive present circumdūcor circumdūceris,
circumdūcere
circumdūcitur circumdūcimur circumdūciminī circumdūcuntur
imperfect circumdūcēbar circumdūcēbāris,
circumdūcēbāre
circumdūcēbātur circumdūcēbāmur circumdūcēbāminī circumdūcēbantur
future circumdūcar circumdūcēris,
circumdūcēre
circumdūcētur circumdūcēmur circumdūcēminī circumdūcentur
perfect circumductus + present active indicative of sum
pluperfect circumductus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumductus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumdūcam circumdūcās circumdūcat circumdūcāmus circumdūcātis circumdūcant
imperfect circumdūcerem circumdūcerēs circumdūceret circumdūcerēmus circumdūcerētis circumdūcerent
perfect circumdūxerim circumdūxerīs circumdūxerit circumdūxerīmus circumdūxerītis circumdūxerint
pluperfect circumdūxissem circumdūxissēs circumdūxisset circumdūxissēmus circumdūxissētis circumdūxissent
passive present circumdūcar circumdūcāris,
circumdūcāre
circumdūcātur circumdūcāmur circumdūcāminī circumdūcantur
imperfect circumdūcerer circumdūcerēris,
circumdūcerēre
circumdūcerētur circumdūcerēmur circumdūcerēminī circumdūcerentur
perfect circumductus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumductus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumdūc,
circumdūce
circumdūcite
future circumdūcitō circumdūcitō circumdūcitōte circumdūcuntō
passive present circumdūcere circumdūciminī
future circumdūcitor circumdūcitor circumdūcuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumdūcere circumdūxisse circumductūrum esse circumdūcī circumductum esse circumductum īrī
participles circumdūcēns circumductūrus circumductus circumdūcendus,
circumdūcundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circumdūcendī circumdūcendō circumdūcendum circumdūcendō circumductum circumductū

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

  • Italian: circondurre
  • Sicilian: cirundùciri

References edit

  • circumduco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumduco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumduco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • circumduco in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016