convergir
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin convergere, with normal change of conjugation to -ir.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [kum.bərˈʒi]
- IPA(key): (Balearic) [koɱ.vərˈʒi]
- IPA(key): (Valencian) [koɱ.veɾˈd͡ʒiɾ]
Verb edit
convergir (first-person singular present convergeixo, first-person singular preterite convergí, past participle convergit)
- to converge
Conjugation edit
Conjugation of convergir (third conjugation, with -eix-)
Related terms edit
Further reading edit
- “convergir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “convergir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “convergir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “convergir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese edit
Etymology edit
Borrowed from Latin convergere, with change of conjugation.
Pronunciation edit
- Hyphenation: con‧ver‧gir
Verb edit
convergir (first-person singular present convirjo, third-person singular present converge, first-person singular preterite convergi, past participle convergido)
Conjugation edit
Conjugation of convergir (i-e alternation in present singular; g-j alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
Related terms edit
Further reading edit
Spanish edit
Pronunciation edit
Verb edit
convergir (first-person singular present converjo, first-person singular preterite convergí, past participle convergido)
- Alternative form of converger
Conjugation edit
Conjugation of convergir (g-j alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Further reading edit
- “convergir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014