dissimular
Catalan
editEtymology
editBorrowed from Latin dissimulāre.
Pronunciation
editVerb
editdissimular (first-person singular present dissimulo, first-person singular preterite dissimulí, past participle dissimulat)
- (transitive, intransitive) to hide, to conceal
- to feign, to pretend
Conjugation
edit Conjugation of dissimular (first conjugation)
Further reading
edit- “dissimular” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “dissimular”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “dissimular” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “dissimular” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
editEtymology
editBorrowed from Latin dissimulāre.
Pronunciation
edit
- Hyphenation: dis‧si‧mu‧lar
Verb
editdissimular (first-person singular present dissimulo, first-person singular preterite dissimulei, past participle dissimulado)
Conjugation
edit Conjugation of dissimular (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Derived terms
editRelated terms
editFurther reading
edit- “dissimular”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2024
Categories:
- Catalan terms borrowed from Latin
- Catalan terms derived from Latin
- Catalan terms with IPA pronunciation
- Catalan lemmas
- Catalan verbs
- Catalan first conjugation verbs
- Catalan transitive verbs
- Catalan intransitive verbs
- Portuguese terms borrowed from Latin
- Portuguese terms derived from Latin
- Portuguese 4-syllable words
- Portuguese terms with IPA pronunciation
- Portuguese 5-syllable words
- Portuguese lemmas
- Portuguese verbs
- Portuguese verbs ending in -ar