intrico
English edit
Etymology edit
Borrowed from Italian intrico (“tangle”).
Pronunciation edit
- (Received Pronunciation) enPR: ĭntrēʹkō, IPA(key): /ɪnˈtɹiːkəʊ/
Noun edit
intrico (plural intrichi or intricoes)
References edit
- “‖inˈtrico” listed in the Oxford English Dictionary [2nd Ed.; 1989]
Anagrams edit
Galician edit
Verb edit
intrico
Italian edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
intrico m (plural intrichi)
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
intrico
Anagrams edit
Latin edit
Etymology edit
From in- + trīcor (“dally, trifle”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /inˈtriː.koː/, [ɪn̪ˈt̪riːkoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈtri.ko/, [in̪ˈt̪riːko]
Verb edit
intrīcō (present infinitive intrīcāre, perfect active intrīcāvī, supine intrīcātum); first conjugation
Conjugation edit
Descendants edit
- Catalan: entrigar, → intricar (learned)
- → English: intrigue, intricate, entrick
- Esperanto: intrigi
- Old French: atriquer
- French: attriquer
- → French: intriquer (learned)
- Galician: intricar, intrincar
- Hungarian: intrikál
- Italian: intrigare
- → Italian: intricare (learned)
- Portuguese: intrigar, intrincar, intricar
- Spanish: intricar, intrincar
References edit
- “intrico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- intrico in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
Portuguese edit
Verb edit
intrico
Spanish edit
Pronunciation edit
Verb edit
intrico