nagen
Dupaningan Agta edit
Noun edit
nagen
German edit
Etymology edit
From Middle High German nagen, from Old High German nagan, gnagan, from Proto-Germanic *gnaganą. Cognate with English nag and gnaw.
Pronunciation edit
Verb edit
nagen (weak, third-person singular present nagt, past tense nagte, past participle genagt, auxiliary haben)
- to gnaw
Conjugation edit
infinitive | nagen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | nagend | ||||
past participle | genagt | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich nage | wir nagen | i | ich nage | wir nagen |
du nagst | ihr nagt | du nagest | ihr naget | ||
er nagt | sie nagen | er nage | sie nagen | ||
preterite | ich nagte | wir nagten | ii | ich nagte1 | wir nagten1 |
du nagtest | ihr nagtet | du nagtest1 | ihr nagtet1 | ||
er nagte | sie nagten | er nagte1 | sie nagten1 | ||
imperative | nag (du) nage (du) |
nagt (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.