outorgar
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese outorgar, from Medieval Latin auctōricāre. Cf. Portuguese outorgar, Spanish otorgar.
Pronunciation edit
Verb edit
outorgar (first-person singular present outorgo, first-person singular preterite outorguei, past participle outorgado)
- (transitive) to grant; to assign
- (transitive) to offer
- (intransitive) to concede, approve
Conjugation edit
Conjugation of outorgar (g-gu alternation)
Reintegrated conjugation of outorgar (g-gu alternation) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References edit
- “outorgar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “outorg” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “outorgar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “outorgar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Portuguese edit
Etymology edit
From Early Medieval Latin auctoricāre.
Pronunciation edit
- Hyphenation: ou‧tor‧gar
Verb edit
outorgar (first-person singular present outorgo, first-person singular preterite outorguei, past participle outorgado)
Conjugation edit
Conjugation of outorgar (g-gu alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.