rosmar
Galician
editEtymology
editCognate with Portuguese rosnar. Perhaps from Vulgar Latin *rebocinare,[1] from re- + trumpet. In that case, cognate with Spanish rebuznar.
Pronunciation
editVerb
editrosmar (first-person singular present rosmo, first-person singular preterite rosmei, past participle rosmado)
- to growl (to utter a deep guttural sound, as an angry animal)
- to meow
- Synonym: miañar
- to murmur
- to grunt
- to mutter, grumble; to complain in a low voice
Conjugation
edit Conjugation of rosmar
Reintegrated conjugation of rosmar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms
editReferences
edit- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “rosmar”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “rosmar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “rosmar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “rosmar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “rosmar”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “rebuznar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos