Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From u- +‎ świadczyć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /uˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -att͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: u‧świad‧czyć

Verb

edit

uświadczyć pf (imperfective (rare) uświadczać)

  1. (transitive, colloquial) to come across, to encounter, to find [with genitive ‘something or someone’]
    Synonyms: napotkać, natrafić, zastać, znaleźć

Conjugation

edit
Conjugation of uświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uświadczyć
future tense 1st uświadczę uświadczymy
2nd uświadczysz uświadczycie
3rd uświadczy uświadczą
impersonal uświadczy się
past tense 1st uświadczyłem,
-(e)m uświadczył
uświadczyłam,
-(e)m uświadczyła
uświadczyłom,
-(e)m uświadczyło
uświadczyliśmy,
-(e)śmy uświadczyli
uświadczyłyśmy,
-(e)śmy uświadczyły
2nd uświadczyłeś,
-(e)ś uświadczył
uświadczyłaś,
-(e)ś uświadczyła
uświadczyłoś,
-(e)ś uświadczyło
uświadczyliście,
-(e)ście uświadczyli
uświadczyłyście,
-(e)ście uświadczyły
3rd uświadczył uświadczyła uświadczyło uświadczyli uświadczyły
impersonal uświadczono
conditional 1st uświadczyłbym,
bym uświadczył
uświadczyłabym,
bym uświadczyła
uświadczyłobym,
bym uświadczyło
uświadczylibyśmy,
byśmy uświadczyli
uświadczyłybyśmy,
byśmy uświadczyły
2nd uświadczyłbyś,
byś uświadczył
uświadczyłabyś,
byś uświadczyła
uświadczyłobyś,
byś uświadczyło
uświadczylibyście,
byście uświadczyli
uświadczyłybyście,
byście uświadczyły
3rd uświadczyłby,
by uświadczył
uświadczyłaby,
by uświadczyła
uświadczyłoby,
by uświadczyło
uświadczyliby,
by uświadczyli
uświadczyłyby,
by uświadczyły
impersonal uświadczono by
imperative 1st niech uświadczę uświadczmy
2nd uświadcz uświadczcie
3rd niech uświadczy niech uświadczą
passive adjectival participle uświadczony uświadczona uświadczone uświadczeni uświadczone
anterior adverbial participle uświadczywszy
verbal noun uświadczenie

Further reading

edit