ubiec

Polish

Etymology

From u- +‎ biec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.bjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubjɛt͡s
• Syllabification: u‧biec

Verb

ubiec pf (imperfective ubiegać)

1. (transitive) to cover by running, to traverse by running

   Synonym: przebiec

2. (transitive) to outdo, to pip, to get the better of

   Synonyms: prześcignąć, uprzedzić, wyprzedzić

3. (intransitive, of time) to pass

   Synonym: minąć

4. (intransitive, dated) to flee

   Synonyms: uciec, zbiec

Conjugation

Conjugation of ubiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubiec
future tense	1st	ubiegnę			ubiegniemy
	2nd	ubiegniesz			ubiegniecie
	3rd	ubiegnie			ubiegną
	impersonal	ubiegnie się
past tense	1st	ubiegłem, -(e)m ubiegł	ubiegłam, -(e)m ubiegła	ubiegłom, -(e)m ubiegło	ubiegliśmy, -(e)śmy ubiegli	ubiegłyśmy, -(e)śmy ubiegły
	2nd	ubiegłeś, -(e)ś ubiegł	ubiegłaś, -(e)ś ubiegła	ubiegłoś, -(e)ś ubiegło	ubiegliście, -(e)ście ubiegli	ubiegłyście, -(e)ście ubiegły
	3rd	ubiegł	ubiegła	ubiegło	ubiegli	ubiegły
	impersonal	ubiegnięto
conditional	1st	ubiegłbym, bym ubiegł	ubiegłabym, bym ubiegła	ubiegłobym, bym ubiegło	ubieglibyśmy, byśmy ubiegli	ubiegłybyśmy, byśmy ubiegły
	2nd	ubiegłbyś, byś ubiegł	ubiegłabyś, byś ubiegła	ubiegłobyś, byś ubiegło	ubieglibyście, byście ubiegli	ubiegłybyście, byście ubiegły
	3rd	ubiegłby, by ubiegł	ubiegłaby, by ubiegła	ubiegłoby, by ubiegło	ubiegliby, by ubiegli	ubiegłyby, by ubiegły
	impersonal	ubiegnięto by
imperative	1st	niech ubiegnę			ubiegnijmy
	2nd	ubiegnij			ubiegnijcie
	3rd	niech ubiegnie			niech ubiegną
passive adjectival participle		ubiegnięty	ubiegnięta	ubiegnięte	ubiegnięci	ubiegnięte
anterior adverbial participle		ubiegłszy
verbal noun		ubiegnięcie

Further reading

• ubiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ubiec in Polish dictionaries at PWN