uwalić

Old Polish

From u- +‎ walić. First attested in the fifteenth century. Compare Old Czech uvaliti.

uwalić pf (imperfective uwalać)

(reflexive with się) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
1. to fall into
  - 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 16, 26:
    Odiczcze od stanow nyemilosciwich lvdzi a nye dotikaycze syø, czso k nim przislvscha, a nye walicze syø w grzech gich (ne involvamini in peccatis eorum)
    [Odydźcie od stanow niemiłościwych ludzi a nie dotykajcie się, cso k nim przysłucha, a nie uwalicie się w grzech jich (ne involvamini in peccatis eorum)]

Possibly also wwalić.

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uwalić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

uwalić pf (imperfective uwalać)

(transitive, colloquial) to get dirty (to cause to become dirty) [with instrumental ‘with what’]
Synonyms: ubrudzić, uświnić
(transitive, colloquial) to make impossible (to cause certain actions to be abandoned or their implementation impossible)
Synonym: utrącić
(transitive, colloquial) to knock out (to remove the possibility of promotion or out of a position)
Synonym: utrącić
(transitive, colloquial, education) to fail (to give a student a failing grade) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]
Synonyms: obciąć, oblać, ulać
(transitive, colloquial) to break (to cause something to stop functioning properly or become unusable)
(reflexive with się, colloquial) to get dirty (to become dirty) [with instrumental ‘with what’]
Synonyms: ubrudzić się, uświnić się
(reflexive with się) to flump (to fall helplessly to a certain place)
Synonym: zwalić się
(reflexive with się) to get loaded, to get blasted, to get wasted (to become very drunk) [with inc ‘off of what’]
Synonyms: ochlać się, uchlać się
(reflexive with się) to whack oneself (to hit oneself somewhere)

Conjugation of uwalić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uwalić
future tense	1^st	uwalę			uwalimy
	2^nd	uwalisz			uwalicie
	3^rd	uwali			uwalą
	impersonal	uwali się
past tense	1^st	uwaliłem, -(e)m uwalił	uwaliłam, -(e)m uwaliła	uwaliłom, -(e)m uwaliło	uwaliliśmy, -(e)śmy uwalili	uwaliłyśmy, -(e)śmy uwaliły
	2^nd	uwaliłeś, -(e)ś uwalił	uwaliłaś, -(e)ś uwaliła	uwaliłoś, -(e)ś uwaliło	uwaliliście, -(e)ście uwalili	uwaliłyście, -(e)ście uwaliły
	3^rd	uwalił	uwaliła	uwaliło	uwalili	uwaliły
	impersonal	uwalono
conditional	1^st	uwaliłbym, bym uwalił	uwaliłabym, bym uwaliła	uwaliłobym, bym uwaliło	uwalilibyśmy, byśmy uwalili	uwaliłybyśmy, byśmy uwaliły
	2^nd	uwaliłbyś, byś uwalił	uwaliłabyś, byś uwaliła	uwaliłobyś, byś uwaliło	uwalilibyście, byście uwalili	uwaliłybyście, byście uwaliły
	3^rd	uwaliłby, by uwalił	uwaliłaby, by uwaliła	uwaliłoby, by uwaliło	uwaliliby, by uwalili	uwaliłyby, by uwaliły
	impersonal	uwalono by
imperative	1^st	niech uwalę			uwalmy
	2^nd	uwal			uwalcie
	3^rd	niech uwali			niech uwalą
passive adjectival participle		uwalony	uwalona	uwalone	uwaleni	uwalone
anterior adverbial participle		uwaliwszy
verbal noun		uwalenie