wysiedzieć

Old Polish edit

From wy- +‎ siedzieć. First attested in 1418. Compare Old Czech vyseděti.

wysiedzieć pf

to acquire the right to something by adverse possession
- 1967 [1418], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 659:
  Jako Margorzaczin occzecz bil dzelen s Wanczenczem, swim brathem, y *wyszedacz dobrowolne trszy latha w swem domu
  [Jako Margorzacin oćciec był dzielen s Więceńcem, swym bratem, i wysiedział dobrowolnie trzy lata w swem domu]
to stay somewhere after leaving one's lord
- 1967 [1424], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 1028:
  Jacom tego czloweka nigdze v zadnego pana ne wyedzal, szesczy nedzel wyszedzawssy, yaco my zbyezal
  [Jakom tego człowieka nigdzie u żadnego pana nie wiedział, sześci niedziel wysiedziawszy jako mi zbieżał]

nouns

verbs

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wysiedzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

wysiedzieć pf (imperfective wysiadywać)

(transitive) to brood (to keep an egg warm to make it hatch)
(transitive) to sit for some time
(transitive, colloquial) to wear out (to cause something to become worn out or damaged by prolonged and repeated sitting or sitting)
Synonym: wygnieść
(transitive) to sit through (to create in the ground as a result of long sitting) [+ w (locative) = in what]
Synonym: wygnieść
(transitive, colloquial) to obtain by sitting
(intransitive, colloquial) to get by without, to make do
(reflexive with się) to sit for a long time; for long enough; to oversit, to sit for too long
Synonym: nasiedzieć się

wysiedzieć pf

(intransitive) to sit out (to be able to stay in a sitting position for a certain period of time)
(intransitive, colloquial) to stay in a relationship with someone [+ z (instrumental) = with whom]
(reflexive with się) to serve a long jail sentence
Synonym: nasiedzieć się

Conjugation of wysiedzieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysiedzieć
future tense	1^st	wysiedzę			wysiedzimy
	2^nd	wysiedzisz			wysiedzicie
	3^rd	wysiedzi			wysiedzą
	impersonal	wysiedzi się
past tense	1^st	wysiedziałem, -(e)m wysiedział	wysiedziałam, -(e)m wysiedziała	wysiedziałom, -(e)m wysiedziało	wysiedzieliśmy, -(e)śmy wysiedzieli	wysiedziałyśmy, -(e)śmy wysiedziały
	2^nd	wysiedziałeś, -(e)ś wysiedział	wysiedziałaś, -(e)ś wysiedziała	wysiedziałoś, -(e)ś wysiedziało	wysiedzieliście, -(e)ście wysiedzieli	wysiedziałyście, -(e)ście wysiedziały
	3^rd	wysiedział	wysiedziała	wysiedziało	wysiedzieli	wysiedziały
	impersonal	wysiedziano
conditional	1^st	wysiedziałbym, bym wysiedział	wysiedziałabym, bym wysiedziała	wysiedziałobym, bym wysiedziało	wysiedzielibyśmy, byśmy wysiedzieli	wysiedziałybyśmy, byśmy wysiedziały
	2^nd	wysiedziałbyś, byś wysiedział	wysiedziałabyś, byś wysiedziała	wysiedziałobyś, byś wysiedziało	wysiedzielibyście, byście wysiedzieli	wysiedziałybyście, byście wysiedziały
	3^rd	wysiedziałby, by wysiedział	wysiedziałaby, by wysiedziała	wysiedziałoby, by wysiedziało	wysiedzieliby, by wysiedzieli	wysiedziałyby, by wysiedziały
	impersonal	wysiedziano by
imperative	1^st	niech wysiedzę			wysiedźmy
	2^nd	wysiedź			wysiedźcie
	3^rd	niech wysiedzi			niech wysiedzą
passive adjectival participle		wysiedziany	wysiedziana	wysiedziane	wysiedziani	wysiedziane
anterior adverbial participle		wysiedziawszy
verbal noun		wysiedzenie