بیل
Khalaj edit
Noun edit
بیل (bil) (definite accusative بیلی, plural بیللَر)
Declension edit
Ottoman Turkish edit
Alternative forms edit
- بل (bel)
Etymology edit
Borrowed from Persian بیل (bil, “shovel, spade”).
Noun edit
بیل • (bil)
Derived terms edit
- بیلك (bilek, “forkhead”)
Descendants edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “bil3”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 602
- Devellioğlu, Ferit (1962) “bîl”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 129
- Kélékian, Diran (1911) “بیل”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 303
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Pala”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1233
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “بیل”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 1004
- Redhouse, James W. (1890) “بیل”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 424
Persian edit
Etymology edit
From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (byl /bēl/), from Proto-Iranian *bádHr̥, from Proto-Indo-Iranian *bʰádʰHr̥, from Proto-Indo-European *bʰódʰh₂-r̥. Compare Latin fodiō (“to dig”), Serbo-Croatian bȏd (“sting”).
Pronunciation edit
- (Classical Persian) IPA(key): [beːl]
- (Iran, formal) IPA(key): [biːl̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [bel]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | bēl |
Dari reading? | bēl |
Iranian reading? | bil |
Tajik reading? | bel |
Noun edit
Dari | بیل |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | бел |
بیل • (bil) (plural بیلها (bil-hâ))