แตก

Thai

Etymology

From Proto-Tai *p.reːkᴰ (“to burst”). Compare Old Chinese 爆 (OC *proːwɢs, *poːwɢ, *proːwɢ, “to burst”). Cognate with Lao ແຕກ (tǣk), Lü ᦶᦎᧅ (ṫaek), Shan တႅၵ်ႇ (tèk), Ahom 𑜄𑜢𑜀𑜫 (tik).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		แตก æ t k
Romanization	Paiboon	dtɛ̀ɛk
	Royal Institute	taek
(standard) IPA(key)		/tɛːk̚˨˩/(R)

Verb

แตก • (dtɛ̀ɛk) (abstract noun การแตก)

1. (intransitive) to break; to crack; to split; to fracture.

   ท่อแตก

   tɔ̂ɔ dtɛ̀ɛk

   A pipe breaks.

   หัวแตก

   hǔua dtɛ̀ɛk

   [One's] head is bleeding.
   (literally) The head breaks.

   หูแตก

   hǔu dtɛ̀ɛk

   to be deafened
   (literally) Ears break.

   ใจแตก

   jai dtɛ̀ɛk

   to go wild (to become unrestrained morally)
   (literally) Heart breaks.

   ผนังแตก

   pà-nǎng dtɛ̀ɛk

   A wall cracks.

2. (intransitive) to break; to shatter; to become destroyed or ruined.

   โลกแตก

   lôok dtɛ̀ɛk

   The world breaks.

   ตบะแตก

   dtà-bà dtɛ̀ɛk

   [One's] patience ruins/is ruined.

3. (intransitive) to burst; to explode.

   น้ำแตก

   náam dtɛ̀ɛk

   to come (to discharge semen)
   (literally) Liquid bursts [out].

   ฉี่แตก

   chìi dtɛ̀ɛk

   [One's] bladder is full.
   (literally) Pee bursts [out].

   เหงื่อแตก

   ngʉ̀ʉa dtɛ̀ɛk

   to sweat
   (literally) Sweats burst [out].

4. (slang, vulgar, intransitive) to come; to ejaculate.
5. (intransitive) to divide (into); to separate (into); to be distributed (into); to dissolve (into).

   แตกหน่อ

   dtɛ̀ɛk nɔ̀ɔ

   to put forth buds
   (literally) to divide [into] buds

   แตกใบ

   dtɛ̀ɛk bai

   to put forth leaves
   (literally) to divide [into] leaves

   แตกสาขา

   dtɛ̀ɛk sǎa-kǎa

   to divide [into] tributaries

6. (intransitive, figurative) to disunite; to lack unity, to disharmonise; to differ, to disagree, to be at variance.

Adverb

แตก • (dtɛ̀ɛk)

1. apart; into pieces; asunder.
2. (now only found in combination) fluently; excellently; capably; with good understanding.
3. (slang) very loudly; deafeningly.

   กรี๊ดแตก

   gríit dtɛ̀ɛk

   to scream aloud

4. (slang, vulgar) extremely; very.

   ห่วยแตก

   hùai dtɛ̀ɛk

   extremely poor

Derived terms

• กระเบื้องถ้วยกะลาแตก
• กระสุนแตก
• ขบไม่แตก
• ข้าวตอกแตก
• ข้าวแตก
• ฆ้องปากแตก
• ใจแตก
• ใจแตก
• ตาแตก
• ตีบทแตก
• แตกแขนง
• แตกคอ
• แตกเงิน
• แตกฉาน
• แตกดับ
• แตกตัว
• แตกต่าง (dtɛ̀ɛk-dtàang)
• แตกตื่น
• แตกแตน
• แตกแถว
• แตกทัพ
• แตกนอก
• แตกเนื้อสาว
• แตกเนื้อหนุ่ม
• แตกใน
• แตกฝูง
• แตกพาน
• แตกมัน
• แตกแยก
• แตกระแหง
• แตกร้าว
• แตกสลาย
• แตกหนุ่ม
• แตกหัก
• ถังแตก (tǎng-dtɛ̀ɛk)
• น้ำแตก (náam-dtɛ̀ɛk)
• บ่อนแตก
• บ้านแตก
• ปัญหาโลกแตก (bpan-hǎa-lôok-dtɛ̀ɛk)
• โป๊ะแตก (bpó-dtɛ̀ɛk)
• พะโล้แตก (pá-lóo-dtɛ̀ɛk)
• แพแตก
• รอยแตก
• เสียงแตก (sǐiang-dtɛ̀ɛk)
• หน้าแตก (nâa-dtɛ̀ɛk)
• หูแตก
• อกแตก
• อกอีแป้นจะแตก