aburar
Galician edit
Etymology edit
From Vulgar Latin burō, from Latin urō. Cognate with dialectal Leonese or Spanish aburar, Asturian amburar.[1]
Pronunciation edit
Verb edit
aburar (first-person singular present aburo, first-person singular preterite aburei, past participle aburado)
Conjugation edit
Conjugation of aburar
Reintegrated conjugation of aburar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References edit
- “aburar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “aburar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “aburar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “aburar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “aburar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos