Latin

edit

Etymology

edit

Pokorny suggests a derivation, along with Aquilō (the North wind), from aqua;[1] De Vaan 2008 finds this preferrable to a derivation from aquila (eagle) adopted by Cohen 2004: 32.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

aquilus (feminine aquila, neuter aquilum); first/second-declension adjective

  1. dark-coloured, swarthy

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aquilus aquila aquilum aquilī aquilae aquila
Genitive aquilī aquilae aquilī aquilōrum aquilārum aquilōrum
Dative aquilō aquilō aquilīs
Accusative aquilum aquilam aquilum aquilōs aquilās aquila
Ablative aquilō aquilā aquilō aquilīs
Vocative aquile aquila aquilum aquilī aquilae aquila

Derived terms

edit

See also

edit
Colors in Latin · colōrēs (layout · text)
     albus, candidus, subalbus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus, cānus, blancus (ML.)      glaucus, rāvus, pullus, cinereus, cinerāceus, plumbeusgrīseus (ML. or NL.)      niger, āter, piceus, furvus
             ruber, rūbidus, rūfus, rubicundus, russus, rubrīcus, pūniceusmurrinus, mulleus; cocceus, coccīnus, badius              rutilus, armeniacus, aurantius, aurantiacus; fuscus, suffuscus, colōrius, cervīnus, spādīx, castaneus, aquilus, fulvus, brunneus (ML.)              flāvus, sufflāvus, flāvidus, fulvus, lūteus, gilvus, helvus, croceus, pallidus, blondinus (ML.)
             galbus, galbinus, lūridus              viridis              prasinus
             cȳaneus              caeruleus, azurīnus (ML.), caesius, blāvus (LL.)              glaucus; līvidus; venetus
             violāceus, ianthinus, balaustīnus (NL.)              ostrīnus, amethystīnus              purpureus, ātropurpureus, roseus, rosāceus

References

edit
  1. ^ Pokorny, Julius, Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch, Tübingen: A. Francke Verlag, 1959.