rubricus
Latin edit
Etymology edit
Derived from ruber.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ruˈbriː.kus/, [rʊˈbriːkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ruˈbri.kus/, [ruˈbriːkus]
Adjective edit
rubrīcus (feminine rubrīca, neuter rubrīcum); first/second-declension adjective
- red
- Synonyms: rubeus, rubicundus, rubidus, rubricatus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | rubrīcus | rubrīca | rubrīcum | rubrīcī | rubrīcae | rubrīca | |
Genitive | rubrīcī | rubrīcae | rubrīcī | rubrīcōrum | rubrīcārum | rubrīcōrum | |
Dative | rubrīcō | rubrīcō | rubrīcīs | ||||
Accusative | rubrīcum | rubrīcam | rubrīcum | rubrīcōs | rubrīcās | rubrīca | |
Ablative | rubrīcō | rubrīcā | rubrīcō | rubrīcīs | |||
Vocative | rubrīce | rubrīca | rubrīcum | rubrīcī | rubrīcae | rubrīca |
Derived terms edit
Related terms edit
See also edit
albus, candidus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus, cānus, blancus (ML.) | rāvus, pullus, cinereus, cinerāceus, plumbeus, grīseus (ML. or NL.) | niger, āter, piceus, furvus |
ruber, rūfus, russus, rubrīcus, pūniceus, murrinus, mulleus; cocceus, coccīnus, badius | rutilus, armeniacus, aurantius, aurantiacus; fuscus, colōrius, cervīnus, spādīx, castaneus, aquilus, fulvus, brunneus (ML.) | flāvus, fulvus, lūteus, gilvus, helvus, croceus, pallidus, blondinus (ML.) |
galbus, galbinus, lūridus | viridis | prasinus |
cȳaneus | caeruleus, azurīnus (ML.), blāvus (LL.) | glaucus; līvidus; venetus |
violāceus, ianthinus, balaustīnus (NL.) | ostrīnus, amethystīnus | purpureus, ātropurpureus, roseus, rosāceus |
References edit
- rubricus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- rubricus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette