enrabiar
Catalan edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [ən.rə.βiˈa]
- IPA(key): (Balearic) [ən.rə.biˈa]
- IPA(key): (Valencian) [en.ra.biˈaɾ]
Verb edit
enrabiar (first-person singular present enrabio, first-person singular preterite enrabií, past participle enrabiat)
- (transitive) to anger, enrage
- (takes a reflexive pronoun) to become enraged
- Synonyms: irritar-se, enutjar-se
Conjugation edit
Conjugation of enrabiar (first conjugation)
Related terms edit
Further reading edit
- “enrabiar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
enrabiar (first-person singular present enrabio, first-person singular preterite enrabiei, past participle enrabiado)
- (transitive) to anger
- Synonym: asañar
- (takes a reflexive pronoun) to anger
- Synonym: asañar
Conjugation edit
Conjugation of enrabiar
Related terms edit
References edit
- “enrabiar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “enrabiar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “enrabiar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.