legitimar
CatalanEdit
EtymologyEdit
From legítim + -ar, or borrowed from Medieval Latin legitimāre, from Latin lēgitimus.
PronunciationEdit
VerbEdit
legitimar (first-person singular present legitimo, past participle legitimat)
- (transitive) to legitimize
- 2020 May 28, “Nens que juguen sols: les conseqüències de la falta de socialització”, in El Periódico[1]:
- Legitimem les emocions dels nostres fills. Si estan tristos perquè no poden veure els seus amics, que els entenguem, que validem aquesta emoció.
- Let's legitimize our children's emotions. If they're sad because they can't see their friends, let's understand them, let's validate that emotion.
ConjugationEdit
Conjugation of legitimar (first conjugation)
infinitive | legitimar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | legitimant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | legitimat | legitimada | |||||
plural | legitimats | legitimades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | legitimo | legitimes | legitima | legitimem | legitimeu | legitimen | |
imperfect | legitimava | legitimaves | legitimava | legitimàvem | legitimàveu | legitimaven | |
future | legitimaré | legitimaràs | legitimarà | legitimarem | legitimareu | legitimaran | |
preterite | legitimí | legitimares | legitimà | legitimàrem | legitimàreu | legitimaren | |
conditional | legitimaria | legitimaries | legitimaria | legitimaríem | legitimaríeu | legitimarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | legitimi | legitimis | legitimi | legitimem | legitimeu | legitimin | |
imperfect | legitimés | legitimessis | legitimés | legitiméssim | legitiméssiu | legitimessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | legitima | legitimi | legitimem | legitimeu | legitimin |
Further readingEdit
- “legitimar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “legitimar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “legitimar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “legitimar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
PortugueseEdit
EtymologyEdit
From legítimo + -ar, or borrowed from Medieval Latin lēgitimāre, from Latin lēgitimus.
VerbEdit
legitimar (first-person singular present legitimo, first-person singular preterite legitimei, past participle legitimado)
- (transitive) to legitimize (make legitimate)
ConjugationEdit
Conjugation of legitimar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Related termsEdit
SpanishEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
From legítimo + -ar, or borrowed from Medieval Latin legitimāre, from Latin lēgitimus.
PronunciationEdit
- IPA(key): /lexitiˈmaɾ/ [le.xi.t̪iˈmaɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: le‧gi‧ti‧mar
VerbEdit
legitimar (first-person singular present legitimo, first-person singular preterite legitimé, past participle legitimado)
- (transitive) to legitimize
ConjugationEdit
Conjugation of legitimar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of legitimar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related termsEdit
Further readingEdit
- “legitimar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014