minuta
Albanian edit
Noun edit
minuta f pl
Czech edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Borrowed from German Minute, from Late Latin minūta.
Noun edit
minuta f
Declension edit
Derived terms edit
Related terms edit
- See minus
Further reading edit
- minuta in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- minuta in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- minuta in Internetová jazyková příručka
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle edit
minuta
- inflection of minout:
Franco-Provençal edit
Noun edit
minuta f
- minute (unit of time)
French edit
Pronunciation edit
Verb edit
minuta
- third-person singular past historic of minuter
Interlingua edit
Noun edit
minuta (plural minutas)
Italian edit
Pronunciation edit
Adjective edit
minuta
Noun edit
minuta f (plural minute)
Anagrams edit
Kashubian edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
minuta f (diminutive minutka, related adjective minutowi)
Further reading edit
Latin edit
Pronunciation edit
- minūta: (Classical) IPA(key): /miˈnuː.ta/, [mɪˈnuːt̪ä]
- minūta: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /miˈnu.ta/, [miˈnuːt̪ä]
Participle edit
minūta
- inflection of minūtus:
Participle edit
minūtā
References edit
- minuta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Lower Sorbian edit
Etymology edit
Borrowed from Old French minute, from Medieval Latin minūta (“60th of an hour", "note”).
Noun edit
minuta f inan (diminutive minutka)
- minute (unit of time)
Declension edit
Derived terms edit
Maltese edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
minuta f (plural minuti)
Related terms edit
Occitan edit
Etymology edit
Borrowed from Medieval Latin minūta. Compare menut.
Pronunciation edit
Noun edit
minuta f (plural minutas)
- minute (unit of time)
Old Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin minūta.[1][2][3][4] First attested in 1420.
Pronunciation edit
Noun edit
minuta f
- concept, rough draft (preliminary drafting of a document without legal force)
- 1874 [1420], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące, volume VIII, page 460:
- To, czso mi dali vinø panowye ot krolya y ot koroni pospolstwa, tegom wschego... praw, a ginako tego zapissa albo compromissa-m nye widal, gedno yakom gy z minuti przet krolem czedl y oprawil
- [To, cso mi dali winę panowie ot krola i ot korony pospolstwa, tegom wszego... praw, a jinako tego zapisa albo kompromisa-m nie wydał, jedno jakom ji z minuty przed krolem czetł i oprawił]
Descendants edit
References edit
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “minuta 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “minuta”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “minuta”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language][1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “minuta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “minuta”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish minuta. Sense 1 is a semantic loan from French minute and German Minute.[1] Doublet of menu.
Pronunciation edit
- IPA(key): /miˈnu.ta/
- (Middle Polish) IPA(key): /miˈnu.ta/
Audio 1 (file) Audio 2 (file) - Rhymes: -uta
- Syllabification: mi‧nu‧ta
Noun edit
minuta f (diminutive minutka, related adjective minutowy, abbreviation min or min.)
- minute (unit of time equal to sixty seconds)
- minute (short moment)
- (geometry) arcminute (1/60th of a degree)
- (obsolete) abstract (document without a stamp or seal)
Declension edit
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
Trivia edit
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), minuta is one of the most used words in Polish, appearing 27 times in scientific texts, 24 times in news, 7 times in essays, 29 times in fiction, and 22 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 109 times, making it the 568th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]
References edit
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “minuta 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Ida Kurcz (1990) “minuta”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language][2] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 249
Further reading edit
- minuta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- minuta in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “minuta”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Ewa Rodek (21.05.2021) “MINUTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “minuta”, in Słownik języka polskiego[4]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “minuta”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[5]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “minuta”, in Słownik języka polskiego[6] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 992
Portuguese edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: mi‧nu‧ta
Noun edit
minuta f (plural minutas)
Verb edit
minuta
- inflection of minutar:
Romansch edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Medieval Latin minūta.
Noun edit
minuta f (plural minutas)
Serbo-Croatian edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Noun edit
minúta f (Cyrillic spelling мину́та)
Declension edit
Silesian edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish minuta.
Pronunciation edit
Noun edit
minuta f (diminutive minutka)
- minute (unit of time equal to sixty seconds)
Declension edit
Further reading edit
Slovene edit
Pronunciation edit
Noun edit
minȗta f
- minute (unit of time)
Inflection edit
Feminine, a-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | minúta | ||
gen. sing. | minúte | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
minúta | minúti | minúte |
genitive (rodȋlnik) |
minúte | minút | minút |
dative (dajȃlnik) |
minúti | minútama | minútam |
accusative (tožȋlnik) |
minúto | minúti | minúte |
locative (mẹ̑stnik) |
minúti | minútah | minútah |
instrumental (orọ̑dnik) |
minúto | minútama | minútami |
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Medieval Latin minūta. Compare minuto, menudo.
Pronunciation edit
Noun edit
minuta f (plural minutas)
- rough draft
- bill, fee (for example, at a restaurant)
- Synonym: cuenta
- list (of various things)
- Synonyms: lista, inventario
- menu (at a restaurant)
- minute, note (of a meeting)
- (Argentina) snack, quick meal
- Synonyms: refrigerio, tentempié, bocadillo
- (El Salvador) snow cone
- Synonym: raspado
Further reading edit
- “minuta”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Veps edit
Pronoun edit
minuta