See also: mínúta, minúta, minutã, and minutą

Albanian edit

Noun edit

minuta f pl

  1. plural of minutë

Czech edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈmɪnuta]
  • (file)
  • Rhymes: -uta
  • Hyphenation: mi‧nu‧ta

Etymology 1 edit

Borrowed from German Minute, from Late Latin minūta.

Noun edit

minuta f

  1. minute (unit of time)
  2. minute (unit of angular measure)
Declension edit
Derived terms edit
Related terms edit

Further reading edit

  • minuta in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • minuta in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • minuta in Internetová jazyková příručka

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle edit

minuta

  1. inflection of minout:
    1. feminine singular passive participle
    2. neuter plural passive participle

Franco-Provençal edit

Noun edit

minuta f

  1. minute (unit of time)

French edit

Pronunciation edit

Verb edit

minuta

  1. third-person singular past historic of minuter

Interlingua edit

Noun edit

minuta (plural minutas)

  1. minute

Italian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /miˈnu.ta/
  • Rhymes: -uta
  • Hyphenation: mi‧nù‧ta

Adjective edit

minuta

  1. feminine singular of minuto

Noun edit

minuta f (plural minute)

  1. draft

Anagrams edit

Kashubian edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Polish minuta.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈmʲinuta/
  • Syllabification: mi‧nu‧ta

Noun edit

minuta f (diminutive minutka, related adjective minutowi)

  1. minute (unit of time equal to sixty seconds)
  2. minute (short amount of time)

Further reading edit

  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “minuta”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[3]
  • minuta”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Latin edit

Pronunciation edit

Participle edit

minūta

  1. inflection of minūtus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Participle edit

minūtā

  1. ablative feminine singular of minūtus

References edit

Lower Sorbian edit

Etymology edit

Borrowed from Old French minute, from Medieval Latin minūta (60th of an hour", "note).

Noun edit

minuta f inan (diminutive minutka)

  1. minute (unit of time)

Declension edit

Derived terms edit

Maltese edit

Etymology edit

Borrowed from Italian minuto.

Pronunciation edit

Noun edit

minuta f (plural minuti)

  1. minute
    Synonym: (obsolete) dqiqa

Related terms edit

Occitan edit

Etymology edit

Borrowed from Medieval Latin minūta. Compare menut.

Pronunciation edit

Noun edit

minuta f (plural minutas)

  1. minute (unit of time)

Old Polish edit

Etymology edit

Learned borrowing from Latin minūta.[1][2][3][4] First attested in 1420.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /minuta/
  • IPA(key): (15th CE) /minuta/

Noun edit

minuta f

  1. concept, rough draft (preliminary drafting of a document without legal force)
    • 1874 [1420], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące, volume VIII, page 460:
      To, czso mi dali vinø panowye ot krolya y ot koroni pospolstwa, tegom wschego... praw, a ginako tego zapissa albo compromissa-m nye widal, gedno yakom gy z minuti przet krolem czedl y oprawil
      [To, cso mi dali winę panowie ot krola i ot korony pospolstwa, tegom wszego... praw, a jinako tego zapisa albo kompromisa-m nie wydał, jedno jakom ji z minuty przed krolem czetł i oprawił]

Descendants edit

  • Polish: minuta
  • Silesian: minuta

References edit

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “minuta 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “minuta”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “minuta”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  4. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “minuta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN

Polish edit

 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology edit

Inherited from Old Polish minuta. Sense 1 is a semantic loan from French minute and German Minute.[1] Doublet of menu.

Pronunciation edit

Noun edit

minuta f (diminutive minutka, related adjective minutowy, abbreviation min or min.)

  1. minute (unit of time equal to sixty seconds)
  2. minute (short moment)
    Synonyms: chwila, moment, sekunda
  3. (geometry) arcminute (1/60th of a degree)
  4. (obsolete) abstract (document without a stamp or seal)

Declension edit

Derived terms edit

adverbs
particles
nouns

Related terms edit

nouns

Descendants edit

Trivia edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), minuta is one of the most used words in Polish, appearing 27 times in scientific texts, 24 times in news, 7 times in essays, 29 times in fiction, and 22 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 109 times, making it the 568th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

References edit

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “minuta 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Ida Kurcz (1990) “minuta”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[2] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 249

Further reading edit

  • minuta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • minuta in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “minuta”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Ewa Rodek (21.05.2021) “MINUTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “minuta”, in Słownik języka polskiego[4]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “minuta”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[5]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “minuta”, in Słownik języka polskiego[6] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 992

Portuguese edit

Pronunciation edit

  • Hyphenation: mi‧nu‧ta

Noun edit

minuta f (plural minutas)

  1. draft (usually of an official document)
    Synonym: rascunho

Verb edit

minuta

  1. inflection of minutar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romansch edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Medieval Latin minūta.

Noun edit

minuta f (plural minutas)

  1. minute

Serbo-Croatian edit

Alternative forms edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /minǔːta/
  • Hyphenation: mi‧nu‧ta

Noun edit

minúta f (Cyrillic spelling мину́та)

  1. (Croatia) minute

Declension edit

Silesian edit

 
Silesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia szl

Etymology edit

Inherited from Old Polish minuta.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /miˈnuta/
  • Rhymes: -uta
  • Syllabification: mi‧nu‧ta

Noun edit

minuta f (diminutive minutka)

  1. minute (unit of time equal to sixty seconds)

Declension edit

Further reading edit

Slovene edit

Pronunciation edit

Noun edit

minȗta f

  1. minute (unit of time)

Inflection edit

 
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Feminine, a-stem
nom. sing. minúta
gen. sing. minúte
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
minúta minúti minúte
genitive
(rodȋlnik)
minúte minút minút
dative
(dajȃlnik)
minúti minútama minútam
accusative
(tožȋlnik)
minúto minúti minúte
locative
(mẹ̑stnik)
minúti minútah minútah
instrumental
(orọ̑dnik)
minúto minútama minútami

Spanish edit

Etymology edit

Borrowed from Medieval Latin minūta. Compare minuto, menudo.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /miˈnuta/ [miˈnu.t̪a]
  • Rhymes: -uta
  • Syllabification: mi‧nu‧ta

Noun edit

minuta f (plural minutas)

  1. rough draft
    Synonyms: boceto, bosquejo, borrador
  2. bill, fee (for example, at a restaurant)
    Synonym: cuenta
  3. list (of various things)
    Synonyms: lista, inventario
  4. menu (at a restaurant)
    Synonyms: menú, carta
  5. minute, note (of a meeting)
    Synonyms: acta, nota
    El secretario será responsable de tomar las minutas de la reunión.
    The secretary will be responsible for taking the minutes of the meeting.
  6. (Argentina) snack, quick meal
    Synonyms: refrigerio, tentempié, bocadillo
  7. (El Salvador) snow cone
    Synonym: raspado

Further reading edit

Veps edit

Pronoun edit

minuta

  1. abessive of minä