ChickasawEdit
CzechEdit
FrenchEdit
GalicianEdit
IcelandicEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
nota (weak verb, third-person singular past indicative notaði, supine notað)
- to use
ConjugationEdit
nota — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að nota | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
notað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
notandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég nota | við notum | present (nútíð) |
ég noti | við notum |
| þú notar | þið notið | þú notir | þið notið | ||
| hann, hún, það notar | þeir, þær, þau nota | hann, hún, það noti | þeir, þær, þau noti | ||
| past (þátíð) |
ég notaði | við notuðum | past (þátíð) |
ég notaði | við notuðum |
| þú notaðir | þið notuðuð | þú notaðir | þið notuðuð | ||
| hann, hún, það notaði | þeir, þær, þau notuðu | hann, hún, það notaði | þeir, þær, þau notuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
nota (þú) | notið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| notaðu | notiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
notast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að notast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
notast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
notandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég notast | við notumst | present (nútíð) |
ég notist | við notumst |
| þú notast | þið notist | þú notist | þið notist | ||
| hann, hún, það notast | þeir, þær, þau notast | hann, hún, það notist | þeir, þær, þau notist | ||
| past (þátíð) |
ég notaðist | við notuðumst | past (þátíð) |
ég notaðist | við notuðumst |
| þú notaðist | þið notuðust | þú notaðist | þið notuðust | ||
| hann, hún, það notaðist | þeir, þær, þau notuðust | hann, hún, það notaðist | þeir, þær, þau notuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
notast (þú) | notist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| notastu | notisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
notaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
notaður | notuð | notað | notaðir | notaðar | notuð | |
| accusative (þolfall) |
notaðan | notaða | notað | notaða | notaðar | notuð | |
| dative (þágufall) |
notuðum | notaðri | notuðu | notuðum | notuðum | notuðum | |
| genitive (eignarfall) |
notaðs | notaðrar | notaðs | notaðra | notaðra | notaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
notaði | notaða | notaða | notuðu | notuðu | notuðu | |
| accusative (þolfall) |
notaða | notuðu | notaða | notuðu | notuðu | notuðu | |
| dative (þágufall) |
notaða | notuðu | notaða | notuðu | notuðu | notuðu | |
| genitive (eignarfall) |
notaða | notuðu | notaða | notuðu | notuðu | notuðu | |
Derived termsEdit
Related termsEdit
- notkun
ItalianEdit
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
nota f
- feminine form of noto
NounEdit
nota f (plural note)
Related termsEdit
VerbEdit
nota
AnagramsEdit
LatinEdit
EtymologyEdit
Of uncertain origin.
PronunciationEdit
NounEdit
nota f (genitive notae); first declension
InflectionEdit
| Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | nota | notae |
| genitive | notae | notārum |
| dative | notae | notīs |
| accusative | notam | notās |
| ablative | notā | notīs |
| vocative | nota | notae |
Derived termsEdit
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- nota in Charlton T. Lewis & Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879
- note in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911
VerbEdit
notā
- first-person singular present active imperative of notō
PortugueseEdit
EtymologyEdit
From Old Portuguese nota, from Latin nota (“mark”, “sign”).
PronunciationEdit
NounEdit
nota f (plural notas)
VerbEdit
nota
- Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você?) present indicative of notar
- Second-person singular (tu) affirmative imperative of notar
Scottish GaelicEdit
SloveneEdit
NounEdit
nota f (??? please provide the genitive!, ??? please provide the nominative plural!)
- note (diplomatic missive or written communication)
This Slovene entry was created from the translations listed at note. It may be less reliable than other entries, and may be missing parts of speech or additional senses. Please also see nota in the Slovene Wiktionary. This notice will be removed when the entry is checked. (more information) April 2008
SpanishEdit
EtymologyEdit
Latin nota
NounEdit
nota f (plural notas)
Derived termsEdit
- anotar vt
Related termsEdit
- notar vt
VerbEdit
nota
- Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of notar.
- Formal second-person singular (usted) present indicative form of notar.
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of notar.
SwedishEdit
NounEdit
nota c
- a bill received at a restaurant, pub or similar, specifying what the guest has to pay for the food and drink ordered
DeclensionEdit
Declension of nota