opgaan

Afrikaans

opgaan (present gaan op, present participle opgaande, past participle opgegaan)

From Middle Dutch opgaen, from Old Dutch upgān. Equivalent to op +‎ gaan.

opgaan

to go up, ascend
De zon gaat op in het oosten, en gaat onder in het westen. ― The sun goes up in the east, and goes down in the west.
to be a candidate, to make an attempt, to make a bid (for a test, prize etc.), to be tested
Ik ga morgen op voor mijn examen. ― I'm taking my exam tomorrow.

Na hun laatste overwinning ging het team op voor de finale. ― After their last victory, the team made a bid for the finals.
to hold true, to apply, to be significant
Die regel geldt normaal wel, maar gaat in dit geval niet op. ― That rule normally applies, but does not apply in this case.
to blend in, to be lost (in a crowd, surroundings etc.)
Dankzij zijn camouflage gaat de luipaard helemaal op in zijn omgeving. ― Thanks to its camouflage, the leopard completely blends in with its surroundings.
(figuratively) to be lost (in an activity, so as to lose track of time, one's surroundings, etc.)

Conjugation of opgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive	opgaan
past singular	ging op
past participle	opgegaan
infinitive	opgaan
gerund	opgaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	ga op	ging op	opga	opging
2nd person sing. (jij)	gaat op, ga op²	ging op	opgaat	opging
2nd person sing. (u)	gaat op	ging op	opgaat	opging
2nd person sing. (gij)	gaat op	gingt op	opgaat	opgingt
3rd person singular	gaat op	ging op	opgaat	opging
plural	gaan op	gingen op	opgaan	opgingen

subjunctive sing.¹	ga op	ginge op	opga	opginge
subjunctive plur.¹	gaan op	gingen op	opgaan	opgingen

imperative sing.	ga op
imperative plur.¹	gaat op

participles	opgaand	opgegaan
¹⁾ Archaic. ²⁾ In case of inversion.