English

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Borrowed from Yiddish אוי (oy, oh, oy).

Interjection

edit

oy

  1. An exclamation typically expressing mild frustration or expressing feelings of uncertainty or concern.
Alternative forms
edit
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Interjection

edit

oy

  1. Alternative spelling of oi (hey, hi, yo)

Anagrams

edit

Cornish

edit
 

Etymology

edit

From Proto-Celtic *āwyom, from Proto-Indo-European *h₂ōwyóm (egg), likely a derivative of *h₂éwis (bird) (whence also Latin avis (bird)). Compare Welsh wy, Breton vi.

Pronunciation

edit

Noun

edit

oy m (plural oyow)

  1. egg

Derived terms

edit

Faroese

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Norse ey.

Pronunciation

edit

Noun

edit

oy f (genitive singular oyar, plural oyar)

  1. (obsolete, poetic) island

Usage notes

edit

Survives in Faroese island names, e.g. Borðoy, Eysturoy, Fugloy, Hestoy, Kalsoy, Kunoy, Nólsoy, Sandoy, Skúvoy, Streymoy, Suðuroy, Svínoy, Vágoy Viðoy and Føroyar

Declension

edit

(NB: This is not in use at the island names, see oyggj)

f6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative oy oyin oyar oyarnar
accusative oy oyina oyar oyarnar
dative oy oyini oyum oyunum
genitive oyar oyarinnar oya oyanna

Finnish

edit

Alternative forms

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈoːˌyː/, [ˈo̞ːˌyː]
  • Rhymes: -yː

Noun

edit

oy

  1. (business) LLC; initialism of osakeyhtiö (limited liability company)

Usage notes

edit

According to KOTUS the non-capitalized form oy is the recommended one. It is also used in the current Limited Liability Companies Act in force since 2006. In the older law the abbreviation was Oy and it is still widely used in non-official contexts.

Declension

edit

See also

edit

Further reading

edit

Gutnish

edit

Etymology

edit

From Old Norse ey, from Proto-Germanic *awjō. Cognates include Swedish ö, and Faroese oy.

Noun

edit

oy f (definite oyi)

  1. island

Ladino

edit

Alternative forms

edit
  • hoy (Haketía), oi (Romania)

Etymology

edit

Inherited from Old Spanish oy (today), from Latin hodiē. Cognate with Portuguese hoje and Spanish hoy.

Pronunciation

edit
  • Audio (Paris):(file)

Adverb

edit

oy (Hebrew spelling אויי)[1]

  1. today (this day) [16th c.]
    • 1979 July, Moshe Shaul, “Istoria i Dezvelopamiento del Djudeo-Espaniol”, in Aki Yerushalayim[2], archived from the original on 3 December 2020, page 11:
      La primera de eyas es ke el djudeo-espaniol kontiene un grande numero de arkaizmos o sea, palavras ke eran empleadas en Espania asta el siglo XV ma ke dezparesieron dezde entonses de su vokabulario, mientres ke en el djudeo-espaniol kontinuan a existir asta oy.
      The first of them is that Judeo-Spanish contains a large number of archaisms, or rather, words that were used in Spain until the 15th century but which disappeared after then from its vocabulary, while in Judeo-Spanish they continue to be used to this day.
    • 2006, Matilda Koén-Sarano, Por el plazer de kontar[3], page 434:
      "A!" le dishi, "Oy no es un día mazalozo… Poko antes me se rompió el mango de la chanta…"
      ‘Gah!’ somebody said to another, ‘Today is not a lucky day… A little earlier my suitcase handle broke.’

References

edit
  1. ^ oy”, in Trezoro de la Lengua Djudeoespanyola [Treasure of the Judeo-Spanish Language] (in Ladino, Hebrew, and English), Instituto Maale Adumim

Anagrams

edit

Old Spanish

edit

Etymology

edit

Inherited from Latin hodiē. Cognates include Old French hui and Old Galician-Portuguese oge.

Adverb

edit

oy

  1. today

Descendants

edit
  • Ladino: oy, אויי
  • Spanish: hoy

References

edit
  • Ralph Steele Boggs et al. (1946) “oy”, in Tentative Dictionary of Medieval Spanish, volume II, Chapel Hill, page 374

Scots

edit

Interjection

edit

oy

  1. Alternative spelling of oigh

Noun

edit

oy (plural oys)

  1. grandchild

Tagalog

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Probably a natural expression, as may be inferred from its presence with similar meaning in many other unrelated languages: English oi, Japanese おい (oi), Yiddish אוי (oy, oh, oy), etc.

Pronunciation

edit

Interjection

edit

oy (Baybayin spelling ᜂᜌ᜔) (colloquial, informal)

  1. Alternative form of hoy: expression used to call the attention of somebody: hey!
    Oy, tingnan n'yo 'to!
    Hey, look at this!
  2. Alternative form of hoy: expression used as a warning or as a protest: hey!
    Oy! 'Wag!
    Hey! Don't!
  3. an informal greeting: hey!
    Oy! Kamusta?
    Hey! How are you?
  4. an expression of surprise: hey!
    Oy! Bago 'to ah!
    Hey! This is new!

Anagrams

edit

Tocharian A

edit

Interjection

edit

oy

  1. alas

Turkish

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Learned borrowing from Ottoman Turkish اوی (oy, thought), itself from Old Anatolian Turkish اوی (oy), ultimately from onomatopoeic origin. Initially reintroduced to the language during 1930s as a Turkic replacement for fikir and rey (see kamuoyu (public opinion)).[1]

Noun

edit

oy (definite accusative oyu, plural oylar)

  1. vote
    Synonym: (rare) rey
  2. (obsolete or rare) opinion, thought, vision [1935]
    Synonyms: görüş, fikir, (obsolete) rey
Declension
edit
Declension of oy
singular plural
nominative oy oylar
definite accusative oyu oyları
dative oya oylara
locative oyda oylarda
ablative oydan oylardan
genitive oyun oyların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular oyum oylarım
2nd singular oyun oyların
3rd singular oyu oyları
1st plural oyumuz oylarımız
2nd plural oyunuz oylarınız
3rd plural oyları oyları
definite accusative
singular plural
1st singular oyumu oylarımı
2nd singular oyunu oylarını
3rd singular oyunu oylarını
1st plural oyumuzu oylarımızı
2nd plural oyunuzu oylarınızı
3rd plural oylarını oylarını
dative
singular plural
1st singular oyuma oylarıma
2nd singular oyuna oylarına
3rd singular oyuna oylarına
1st plural oyumuza oylarımıza
2nd plural oyunuza oylarınıza
3rd plural oylarına oylarına
locative
singular plural
1st singular oyumda oylarımda
2nd singular oyunda oylarında
3rd singular oyunda oylarında
1st plural oyumuzda oylarımızda
2nd plural oyunuzda oylarınızda
3rd plural oylarında oylarında
ablative
singular plural
1st singular oyumdan oylarımdan
2nd singular oyundan oylarından
3rd singular oyundan oylarından
1st plural oyumuzdan oylarımızdan
2nd plural oyunuzdan oylarınızdan
3rd plural oylarından oylarından
genitive
singular plural
1st singular oyumun oylarımın
2nd singular oyunun oylarının
3rd singular oyunun oylarının
1st plural oyumuzun oylarımızın
2nd plural oyunuzun oylarınızın
3rd plural oylarının oylarının
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

Verb

edit

oy

  1. second-person singular imperative of oymak

References

edit
  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “oy”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

edit
  • oy”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

Uzbek

edit
Other scripts
Yangi Imlo ئاي
Cyrillic ой
Latin oy
Perso-Arabic
(Afghanistan)
آی

Etymology

edit

Inherited from Chagatai آی (ʾāy /⁠āy⁠/, moon; month), from Proto-Turkic *āy (moon; month). Cognate with Uyghur ئاي / ay / ай (moon; month); Turkmen (moon; month), Azerbaijani آی / ај / ay (moon; month; date), Turkish ay (moon; month), etc.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɒj/, [ɒ̽j]
  • Hyphenation: oy

Noun

edit

oy (plural oylar)

  1. moon
  2. month

Declension

edit
Declension of oy
singular plural
nominative oy oylar
genitive oyning oylarning
dative oyga oylarga
definite accusative oyni oylarni
locative oyda oylarda
ablative oydan oylardan
similative oydek oylardek
Possessive forms of oy
1st person singular
singular plural
nominative oyim oylarim
genitive oyimning oylarimning
dative oyimga oylarimga
definite accusative oyimni oylarimni
locative oyimda oylarimda
ablative oyimdan oylarimdan
similative oyimdek oylarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative oying oylaring
genitive oyingning oylaringning
dative oyingga oylaringga
definite accusative oyingni oylaringni
locative oyingda oylaringda
ablative oyingdan oylaringdan
similative oyingdek oylaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative oyi oylari
genitive oyining oylarining
dative oyiga oylariga
definite accusative oyini oylarini
locative oyida oylarida
ablative oyidan oylaridan
similative oyidek oylaridek
1st person plural
singular plural
nominative oyimiz oylarimiz
genitive oyimizning oylarimizning
dative oyimizga oylarimizga
definite accusative oyimizni oylarimizni
locative oyimizda oylarimizda
ablative oyimizdan oylarimizdan
similative oyimizdek oylarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative oyingiz oylaringiz
genitive oyingizning oylaringizning
dative oyingizga oylaringizga
definite accusative oyingizni oylaringizni
locative oyingizda oylaringizda
ablative oyingizdan oylaringizdan
similative oyingizdek oylaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative oyi oylari
genitive oyining oylarining
dative oyiga oylariga
definite accusative oyini oylarini
locative oyida oylarida
ablative oyidan oylaridan
similative oyidek oylaridek

Volapük

edit

Pronoun

edit

oy

  1. (indefinite personal pronoun) one