peneirar
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
15th century. From peneira (“sieve”) + the verbal suffix -ar.
Pronunciation edit
Verb edit
peneirar (first-person singular present peneiro, first-person singular preterite peneirei, past participle peneirado)
- (transitive) to sieve
- Synonym: cribar
- 1409, José Luis Pensado Tomé, editor, Tratado de Albeitaria. Introdución, transcrición e glosario, Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 111:
- [...] fage poo de todo et peneirao moi ben
- [take the ingredients] reduce them to powder and sieve it carefully
- (figurative) to purify
- (takes a reflexive pronoun, figurative) to swagger
Conjugation edit
Conjugation of peneirar
Reintegrated conjugation of peneirar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References edit
- “peneir” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “peneirar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “peneirar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “peneirar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “peneirar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: pe‧nei‧rar
Verb edit
peneirar (first-person singular present peneiro, first-person singular preterite peneirei, past participle peneirado)
Conjugation edit
Conjugation of peneirar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.