skipta

Icelandic

Etymology

From Old Norse skipta, from Proto-Germanic *skiftijaną.

Verb

skipta (weak verb, third-person singular past indicative skipti, supine skipt)

1. (with dative) to divide, to partition, to cleave

   Ég skal skipta appelsínunni í tvo hluta.

   I'll divide the orange into two parts.

2. (with dative) to distribute, to divide amongst
3. (with dative) to change

   Af hverju skiptir himininn litum?

   Why does the sky change colours?

4. (with dative) to change, exchange, to swap

   Ég skipti gamla bílnum mínum fyrir nýjan.

   I exchanged my old car for a new one.

   Ég skipti krónunum mínum í dollara.

   I converted my krónur to dollars.

5. (impersonal, with dative) to matter

   Það skiptir engu máli.

   It doesn't matter.

   Það skiptir ekki máli.

   It doesn't matter.

   Það skiptir máli.

   It matters.

   Þeir riðu svo tugum skiptir.

   They rode by the dozens.

   Ég hef ekki séð hana svo mánuðum skiptir.

   I haven't seen her for months on end.

Usage notes

• In the sense skipta máli (“to matter”), when emphasis is added to the word skipta it is the equivalent of adding the auxiliary verb do with emphasis:

  Þetta 'skiptir' máli!

  This 'does' matter!

skipta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skipta
supine (sagnbót)		skipt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skiptandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skipti	við skiptum	present (nútíð)	ég skipti	við skiptum
	þú skiptir	þið skiptið		þú skiptir	þið skiptið
	hann, hún, það skiptir	þeir, þær, þau skipta		hann, hún, það skipti	þeir, þær, þau skipti
past (þátíð)	ég skipti	við skiptum	past (þátíð)	ég skipti	við skiptum
	þú skiptir	þið skiptuð		þú skiptir	þið skiptuð
	hann, hún, það skipti	þeir, þær, þau skiptu		hann, hún, það skipti	þeir, þær, þau skiptu
imperative (boðháttur)	skipt (þú)	skiptið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skiptu	skiptiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skiptast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að skiptast
supine (sagnbót)		skipst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skiptandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skiptist	við skiptumst	present (nútíð)	ég skiptist	við skiptumst
	þú skiptist	þið skiptist		þú skiptist	þið skiptist
	hann, hún, það skiptist	þeir, þær, þau skiptast		hann, hún, það skiptist	þeir, þær, þau skiptist
past (þátíð)	ég skiptist	við skiptumst	past (þátíð)	ég skiptist	við skiptumst
	þú skiptist	þið skiptust		þú skiptist	þið skiptust
	hann, hún, það skiptist	þeir, þær, þau skiptust		hann, hún, það skiptist	þeir, þær, þau skiptust
imperative (boðháttur)	skipst (þú)	skiptist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skipstu	skiptisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skiptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skiptur	skipt	skipt		skiptir	skiptar	skipt
accusative (þolfall)	skiptan	skipta	skipt		skipta	skiptar	skipt
dative (þágufall)	skiptum	skiptri	skiptu		skiptum	skiptum	skiptum
genitive (eignarfall)	skipts	skiptrar	skipts		skiptra	skiptra	skiptra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skipti	skipta	skipta		skiptu	skiptu	skiptu
accusative (þolfall)	skipta	skiptu	skipta		skiptu	skiptu	skiptu
dative (þágufall)	skipta	skiptu	skipta		skiptu	skiptu	skiptu
genitive (eignarfall)	skipta	skiptu	skipta		skiptu	skiptu	skiptu

Derived terms

• ef því er að skipta
• láta hendur skipta
• skipta á milli sín/skipta milli sín
• skipta fyrir
• skipta í tvennt
• skipta sér af (to interfere, meddle)
• skipta skapi
• skipta sköpum (be crucial)
• skipta við
• skipta um
• skiptast

Old Swedish

Etymology

From Old Norse skipta, from Proto-Germanic *skiftijaną.

Verb

skipta

1. to distribute
2. to allot
3. to share
4. to shift, change

Conjugation

Conjugation of skipta (weak)

	present			past
infinitive	skipta			—
participle	skiptandi, skiptande			skipter
active voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	skiptir	skipti, skipte	—	skipti, skipte	skipti, skipte
þū	skiptir	skipti, skipte	skipt	skipti, skipte	skipti, skipte
han	skiptir	skipti, skipte	—	skipti, skipte	skipti, skipte
vīr	skiptum, skiptom	skiptum, skiptom	skiptum, skiptom	skiptum, skiptom	skiptum, skiptom
īr	skiptin	skiptin	skiptin	skiptin	skiptin
þēr	skipta	skiptin	—	skiptu, skipto	skiptin
mediopassive voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	skiptis	skiptis, skiptes	—	skiptis, skiptes	skiptis, skiptes
þū	skiptis	skiptis, skiptes	—	skiptis, skiptes	skiptis, skiptes
han	skiptis	skiptis, skiptes	—	skiptis, skiptes	skiptis, skiptes
vīr	skiptums, skiptoms	skiptums, skiptoms	—	skiptums, skiptoms	skiptums, skiptoms
īr	skiptins	skiptins	—	skiptins	skiptins
þēr	skiptas	skiptins	—	skiptus, skiptos	skiptins

Descendants

• Swedish: skifta