sortire
See also: sortiré
ItalianEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Borrowed from French sortir, from Latin sortīrī (“to draw lots”).
VerbEdit
sortìre (first-person singular present sòrto, first-person singular past historic sortìi, past participle sortìto, auxiliary èssere) (intransitive) [auxiliary essere]
ConjugationEdit
Conjugation of sortìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | sortìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | sortèndo | |||
present participle | sortènte | past participle | sortìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sòrto | sòrti | sòrte | sortiàmo | sortìte | sòrtono |
imperfect | sortìvo | sortìvi | sortìva | sortivàmo | sortivàte | sortìvano |
past historic | sortìi | sortìsti | sortì | sortìmmo | sortìste | sortìrono |
future | sortirò | sortirài | sortirà | sortirémo | sortiréte | sortirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sortirèi | sortirésti | sortirèbbe, sortirébbe | sortirémmo | sortiréste | sortirèbbero, sortirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | sòrta | sòrta | sòrta | sortiàmo | sortiàte | sòrtano |
imperfect | sortìssi | sortìssi | sortìsse | sortìssimo | sortìste | sortìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
sòrti | sòrta | sortiàmo | sortìte | sòrtano | ||
negative imperative | non sortìre | non sòrta | non sortiàmo | non sortìte | non sòrtano |
Etymology 2Edit
From Vulgar Latin *sortīre, from Latin sortīrī, as in Etymology 1.
VerbEdit
sortìre (first-person singular present sortìsco, first-person singular past historic sortìi, past participle sortìto, auxiliary avére) (transitive, literary)
ConjugationEdit
Conjugation of sortìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | sortìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | sortèndo | |||
present participle | sortènte | past participle | sortìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sortìsco | sortìsci | sortìsce | sortiàmo | sortìte | sortìscono |
imperfect | sortìvo | sortìvi | sortìva | sortivàmo | sortivàte | sortìvano |
past historic | sortìi | sortìsti | sortì | sortìmmo | sortìste | sortìrono |
future | sortirò | sortirài | sortirà | sortirémo | sortiréte | sortirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sortirèi | sortirésti | sortirèbbe, sortirébbe | sortirémmo | sortiréste | sortirèbbero, sortirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | sortìsca | sortìsca | sortìsca | sortiàmo | sortiàte | sortìscano |
imperfect | sortìssi | sortìssi | sortìsse | sortìssimo | sortìste | sortìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
sortìsci | sortìsca | sortiàmo | sortìte | sortìscano | ||
negative imperative | non sortìre | non sortìsca | non sortiàmo | non sortìte | non sortìscano |
AnagramsEdit
LatinEdit
VerbEdit
sortīre
RomanianEdit
EtymologyEdit
NounEdit
sortire f (uncountable)
DeclensionEdit
declension of sortire (singular only)
singular | ||
---|---|---|
f gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (o) sortire | [[{{{def}}}#Romanian|{{{def}}}]] |
genitive/dative | (unei) [[{{{pl}}}#Romanian|{{{pl}}}]] | [[{{{pl}}}i#Romanian|{{{pl}}}i]] |