suć

See also: suc, sūc, sức, and sục

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *suti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /sut͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /sut͡ɕ/

Verb

suć impf (perfective usuć)

1. (transitive, attested in Greater Poland) to heap, to strew

   Synonym: sypać

   • 1967 [1415], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 535, Kościan:

     Jaco thy copcze... szø s prawem szuty y s prawa wiszly

     [Jako ty kopce... są z prawem suty i z prawa wyszły]

2. (transitive) to encrust, to inlay

   Synonyms: odsadzać, osadzać, przesadzać

   • 1868 [1496], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XIX, page 271:

     Pro tribus crinalibus al. bramky de margarithis al. suthe

     [Pro tribus crinalibus al. bramki de margarithis al. sute]

Derived terms

nouns

• suty most

 

Related terms

nouns

• isep
• wysep

 

verb

• sypać impf

 

Descendants

• Polish: suć (obsolete)
• Silesian: suć

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “suć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish suć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsut͡ɕ/
• Rhymes: -ut͡ɕ
• Syllabification: suć

Verb

suć impf

1. (transitive, obsolete or dialectal) to pour (something friable), to strew, to sprinkle

   Synonym: sypać

2. (transitive, obsolete or dialectal) to encrust, to inlay

   Synonyms: przetykać, wysadzać

3. (reflexive with się, obsolete or dialectal) to pour (of something friable), to fall, to shower [with z (+ genitive) ‘out of what’]

   Synonym: sypać się

Conjugation

Conjugation of suć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		suć
present tense	1st	suję			sujemy
	2nd	sujesz			sujecie
	3rd	suje			sują
	impersonal	suje się
past tense	1st	sułem, -(e)m suł	sułam, -(e)m suła	sułom, -(e)m suło	suliśmy, -(e)śmy suli	sułyśmy, -(e)śmy suły
	2nd	sułeś, -(e)ś suł	sułaś, -(e)ś suła	sułoś, -(e)ś suło	suliście, -(e)ście suli	sułyście, -(e)ście suły
	3rd	suł	suła	suło	suli	suły
	impersonal	suto
future tense	1st	będę suł, będę suć	będę suła, będę suć	będę suło, będę suć	będziemy suli, będziemy suć	będziemy suły, będziemy suć
	2nd	będziesz suł, będziesz suć	będziesz suła, będziesz suć	będziesz suło, będziesz suć	będziecie suli, będziecie suć	będziecie suły, będziecie suć
	3rd	będzie suł, będzie suć	będzie suła, będzie suć	będzie suło, będzie suć	będą suli, będą suć	będą suły, będą suć
	impersonal	będzie suć się
conditional	1st	sułbym, bym suł	sułabym, bym suła	sułobym, bym suło	sulibyśmy, byśmy suli	sułybyśmy, byśmy suły
	2nd	sułbyś, byś suł	sułabyś, byś suła	sułobyś, byś suło	sulibyście, byście suli	sułybyście, byście suły
	3rd	sułby, by suł	sułaby, by suła	sułoby, by suło	suliby, by suli	sułyby, by suły
	impersonal	suto by
imperative	1st	niech suję			sujmy
	2nd	suj			sujcie
	3rd	niech suje			niech sują
active adjectival participle		sujący	sująca	sujące	sujący	sujące
passive adjectival participle		suty	suta	sute	suci	sute
contemporary adverbial participle		sując
verbal noun		sucie

Derived terms

adjective

• suty

 

verbs

• nasuć pf
• osuć pf
• posuć pf
• przysuć pf
• rozsuć pf
• usuć pf
• wsuć pf
• wysuć pf
• zasuć pf

 

Related terms

adjective

• sowity

 

adverb

• suto

 

nouns

• półwysep
• sutość
• wyspa

 

verb

• sypać impf

 

Further reading

• suć in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish suć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsut͡ɕ/
• Rhymes: -ut͡ɕ
• Syllabification: suć

Verb

suć impf

1. (transitive) to strew

Conjugation

Conjugation of suć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		suć
present tense	1st	sujã			sujymy
	2nd	sujesz			sujecie
	3rd	suje			sujōm
past tense	1st	sułch, sułech, suł żech	sułach suła żech	sułoch1) suło żech1)	sulimy, sulichmy	sułymy, sułychmy
	2nd	sułś, sułeś, suł żeś	sułaś suła żeś	sułoś1) suło żeś1)	suliście, suli żeście	sułyście, suły żeście
	3rd	suł	suła	suło	suli	suły
future tense	1st	bydã suł, bydã suć	bydã suła, bydã suć	bydã suło,1) bydã suć	bydymy suli, bydymy suć	bydymy suły, bydymy suć
	2nd	bydziesz suł, bydziesz suć	bydziesz suła, bydziesz suć	bydziesz suło,1) bydziesz suć	bydziecie suli, bydziecie suć	bydziecie suły, bydziecie suć
	3rd	bydzie suł, bydzie suć	bydzie suła, bydzie suć	bydzie suło, bydzie suć	bydōm suli, bydōm suć	bydōm suły, bydōm suć
pluperfect tense2)	1st	bōłch suł, bōłech suł, bōł żech suł	byłach suła była żech suła	byłoch suło1) było żech suło1)	byli my suli, bylichmy suli	były my suły, byłychmy suły
	2nd	bōłś suł, bōłeś suł, bōł żeś suł	byłaś suła była żeś suła	byłoś suło1) było żeś suło1)	byliście suli, byli żeście suli	byłyście suły, były żeście suły
	3rd	bōł suł	była suła	było suło1)	były my suli, byłychmy suli	były suły
conditional	1st	bych suł	bych suła	byście suli	by my suły, bychmy suły
	2nd	byś suł	byś suła	byście suli	byście suły
	3rd	by suł	by suła	by suło	by suli	by suły
imperative	1st	niych sujã			sujmy
	2nd	suj			sujcie
	3rd	niych suje			niych sujōm
active adjectival participle		sujōncy	sujōncŏ	sujōnce	sujōncy	sujōnce
passive adjectival participle		suty	sutŏ	sute	suci	sute
verbal noun		sucie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Related terms

noun

• nasuj

 

Further reading

• suć in silling.org