swigen

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *swīgon, from Proto-West Germanic *swīgēn.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzwiːɣən/

Verb

swigen

1. not to speak, to be silent

Inflection

Strong class 1
Infinitive	swigen
3rd sg. past	swêech
3rd pl. past	swēgen
Past participle	geswēgen
Infinitive	swigen
In genitive	swigens
In dative	swigene
Indicative	Present	Past
1st singular	swige	swêech
2nd singular	swijchs, swiges	swēechs, swēges
3rd singular	swijcht, swiget	swêech
1st plural	swigen	swēgen
2nd plural	swijcht, swiget	swēecht, swēget
3rd plural	swigen	swēgen
Subjunctive	Present	Past
1st singular	swige	swēge
2nd singular	swijchs, swiges	swēges
3rd singular	swige	swēge
1st plural	swigen	swēgen
2nd plural	swijcht, swiget	swēget
3rd plural	swigen	swēgen
Imperative	Present
Singular	swijch, swige
Plural	swijcht, swiget
	Present	Past
Participle	swigende	geswēgen

Derived terms

• verswigen

Descendants

• Dutch: zwijgen
• Limburgish: zwiege

Further reading

• “swighen”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “swigen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I

Middle High German

Etymology

Inherited from Old High German swīgan, from Proto-West Germanic *swīgēn.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈs̠wiːɡən/

Verb

swîgen (class 1 strong, third-person singular present swîget, past tense sweic, past participle geswigen or geswîn, past subjunctive swige, auxiliary hân)
swîgen (class 2 weak, third-person singular present swîget, past tense swîgete, past participle geswîget, auxiliary hân)

1. not to speak, to be silent

Conjugation

Conjugation of swîgen (class 1 strong, auxiliary hân)

infinitive		swîgen
genitive gerund		swîgennes swîgenes
dative gerund		swîgenne swîgene
present participle		swîgende
past participle		geswigen geswîn
auxiliary		hân
	indicative			subjunctive
	singular	plural		singular	plural
present	ich swîge	wir swîgen	i	ich swîge	wir swîgen
	du swîgest	ir swîget		du swîgest	ir swîget
	ër swîget	sie swîgent		ër swîge	sie swîgen
preterite	ich sweic	wir swigen	ii	ich swige	wir swigen
	du swige	ir swiget		du swigest	ir swiget
	ër sweic	sie swigen		ër swige	sie swigen
imperative	swîc (du)	swîget (ir)

Composed forms of swîgen (class 1 strong, auxiliary hân)

perfect
	singular	plural		singular	plural
indicative	ich hân geswigen ich hân geswîn	wir hân geswigen wir hân geswîn	subjunctive	ich habe geswigen ich habe geswîn	wir haben geswigen wir haben geswîn
	du hâst geswigen du hâst geswîn	ir hât geswigen ir hât geswîn		du habest geswigen du habest geswîn	ir habet geswigen ir habet geswîn
	ër hât geswigen ër hât geswîn	sie hânt geswigen sie hânt geswîn		ër habe geswigen ër habe geswîn	sie haben geswigen sie haben geswîn
pluperfect
indicative	ich habete geswigen ich habete geswîn	wir habeten geswigen wir habeten geswîn	subjunctive	ich habete geswigen ich habete geswîn	wir habeten geswigen wir habeten geswîn
	du habetest geswigen du habetest geswîn	ir habetet geswigen ir habetet geswîn		du habetest geswigen du habetest geswîn	ir habetet geswigen ir habetet geswîn
	ër habete geswigen ër habete geswîn	sie habeten geswigen sie habeten geswîn		ër habete geswigen ër habete geswîn	sie habeten geswigen sie habeten geswîn
future i
infinitive	swîgen süln		subjunctive i	ich sul swîgen	wir suln swîgen
				du sule swîgen	ir sulet swîgen
				ër sul swîgen	sie suln swîgen
indicative	ich sol swîgen	wir sulen swîgen	subjunctive ii	ich sölte swîgen ich sölde swîgen	wir sölten swîgen wir sölden swîgen
	du solt swîgen	ir sulet swîgen		du söltest swîgen du söldest swîgen	ir söltet swîgen ir söldet swîgen
	ër sol swîgen	sie sulen swîgen		ër sölte swîgen ër sölde swîgen	sie sölten swîgen sie sölden swîgen
future ii
infinitive	geswigen hân süln geswîn hân süln		subjunctive i	ich sul geswigen hân ich sul geswîn hân	wir suln geswigen hân wir suln geswîn hân
				du sule geswigen hân du sule geswîn hân	ir sulet geswigen hân ir sulet geswîn hân
				ër sul geswigen hân ër sul geswîn hân	sie suln geswigen hân sie suln geswîn hân
indicative	ich sol geswigen hân ich sol geswîn hân	wir sulen geswigen hân wir sulen geswîn hân	subjunctive ii	ich sölte geswigen hân ich sölte geswîn hân ich sölde geswigen hân ich sölde geswîn hân	wir sölten geswigen hân wir sölten geswîn hân wir sölden geswigen hân wir sölden geswîn hân
	du solt geswigen hân du solt geswîn hân	ir sulet geswigen hân ir sulet geswîn hân		du söltest geswigen hân du söltest geswîn hân du söldest geswigen hân du söldest geswîn hân	ir söltet geswigen hân ir söltet geswîn hân ir söldet geswigen hân ir söldet geswîn hân
	ër sol geswigen hân ër sol geswîn hân	sie sulen geswigen hân sie sulen geswîn hân		ër sölte geswigen hân ër sölte geswîn hân ër sölde geswigen hân ër sölde geswîn hân	sie sölten geswigen hân sie sölten geswîn hân sie sölden geswigen hân sie sölden geswîn hân

Conjugation of swîgen (class 2 weak, auxiliary hân)

infinitive		swîgen
genitive gerund		swîgennes swîgenes
dative gerund		swîgenne swîgene
present participle		swîgende
past participle		geswîget
auxiliary		hân
	indicative			subjunctive
	singular	plural		singular	plural
present	ich swîge	wir swîgen	i	ich swîge	wir swîgen
	du swîgest	ir swîget		du swîgest	ir swîget
	ër swîget	sie swîgent		ër swîge	sie swîgen
preterite	ich swîgete	wir swîgeten	ii	ich swîgete	wir swîgeten
	du swîgetest	ir swîgetet		du swîgetest	ir swîgetet
	ër swîgete	sie swîgeten		ër swîgete	sie swîgeten
imperative	swîge (du)	swîget (ir)

Composed forms of swîgen (class 2 weak, auxiliary hân)

perfect
	singular	plural		singular	plural
indicative	ich hân geswîget	wir hân geswîget	subjunctive	ich habe geswîget	wir haben geswîget
	du hâst geswîget	ir hât geswîget		du habest geswîget	ir habet geswîget
	ër hât geswîget	sie hânt geswîget		ër habe geswîget	sie haben geswîget
pluperfect
indicative	ich habete geswîget	wir habeten geswîget	subjunctive	ich habete geswîget	wir habeten geswîget
	du habetest geswîget	ir habetet geswîget		du habetest geswîget	ir habetet geswîget
	ër habete geswîget	sie habeten geswîget		ër habete geswîget	sie habeten geswîget
future i
infinitive	swîgen süln		subjunctive i	ich sul swîgen	wir suln swîgen
				du sule swîgen	ir sulet swîgen
				ër sul swîgen	sie suln swîgen
indicative	ich sol swîgen	wir sulen swîgen	subjunctive ii	ich sölte swîgen ich sölde swîgen	wir sölten swîgen wir sölden swîgen
	du solt swîgen	ir sulet swîgen		du söltest swîgen du söldest swîgen	ir söltet swîgen ir söldet swîgen
	ër sol swîgen	sie sulen swîgen		ër sölte swîgen ër sölde swîgen	sie sölten swîgen sie sölden swîgen
future ii
infinitive	geswîget hân süln		subjunctive i	ich sul geswîget hân	wir suln geswîget hân
				du sule geswîget hân	ir sulet geswîget hân
				ër sul geswîget hân	sie suln geswîget hân
indicative	ich sol geswîget hân	wir sulen geswîget hân	subjunctive ii	ich sölte geswîget hân ich sölde geswîget hân	wir sölten geswîget hân wir sölden geswîget hân
	du solt geswîget hân	ir sulet geswîget hân		du söltest geswîget hân du söldest geswîget hân	ir söltet geswîget hân ir söldet geswîget hân
	ër sol geswîget hân	sie sulen geswîget hân		ër sölte geswîget hân ër sölde geswîget hân	sie sölten geswîget hân sie sölden geswîget hân

Descendants

• German: schweigen

References

• Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “swîgen”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke‎^[1], Stuttgart: S. Hirzel

Welsh

Alternative forms

• yswigen

Etymology

Alteration of chwysigen, from Middle Welsh chuyssigen, an alteration (with the suffix -en) of Proto-Brythonic *guɨsig, from Latin vēsīca (“bladder”).

Pronunciation

• (North Wales, standard, colloquial) IPA^(key): /ˈswɪɡɛn/
  • (North Wales, colloquial) IPA^(key): /ˈswɪɡan/
• (South Wales) IPA^(key): /ˈswiːɡɛn/, /ˈswɪɡɛn/
• Rhymes: -ɪɡɛn

Noun

swigen f (plural swigod, not mutable)

1. bladder
2. blister
3. bubble

Derived terms

• swigen hidlydd (“filter bubble”)
• te swigod (“bubble tea”)