tekenen
DutchEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From Middle Dutch têkenen, from Old Dutch *tēkanen, from Proto-Germanic *taiknijaną. Equivalent to teken (“sign, signal”) + -en.
Alternative formsEdit
- (before 1934) teekenen
VerbEdit
tekenen
- (transitive) to draw (by pencil)
- (transitive) to sign (write a signature)
InflectionEdit
Inflection of tekenen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | tekenen | |||
past singular | tekende | |||
past participle | getekend | |||
infinitive | tekenen | |||
gerund | tekenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | teken | tekende | ||
2nd person sing. (jij) | tekent | tekende | ||
2nd person sing. (u) | tekent | tekende | ||
2nd person sing. (gij) | tekent | tekende | ||
3rd person singular | tekent | tekende | ||
plural | tekenen | tekenden | ||
subjunctive sing.1 | tekene | tekende | ||
subjunctive plur.1 | tekenen | tekenden | ||
imperative sing. | teken | |||
imperative plur.1 | tekent | |||
participles | tekenend | getekend | ||
1) Archaic. |
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the main entry.
NounEdit
tekenen
- Plural form of teken
Middle DutchEdit
EtymologyEdit
From Old Dutch *tēkanen, from Proto-Germanic *taiknijaną.
VerbEdit
têkenen
- to mark, to put a mark or sign on
- to brand (as punishment)
- to draw, to paint
- to write down, to annotate
- to give a sign, to signal
InflectionEdit
This verb needs an inflection-table template.
Alternative formsEdit
DescendantsEdit
Further readingEdit
- “tekenen”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek[1], 2000
- Verwijs, E.; Verdam, J., “tekenen”, in Middelnederlandsch Woordenboek[2], The Hague: Martinus Nijhoff, 1885–1929, →ISBN