zdobyć

Polish

Etymology

From z- +‎ dobyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzdɔ.bɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔbɨt͡ɕ
• Syllabification: zdo‧być

Verb

zdobyć pf (imperfective zdobywać)

1. (transitive) to obtain, to acquire, to gain
2. (transitive) to capture, to take, to win
3. (transitive) to score
4. (reflexive with się) to summon up, to muster [+ na (accusative) = something]

Conjugation

Conjugation of zdobyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zdobyć
future tense	1st	zdobędę			zdobędziemy
	2nd	zdobędziesz			zdobędziecie
	3rd	zdobędzie			zdobędą
	impersonal	zdobędzie się
past tense	1st	zdobyłem, -(e)m zdobył	zdobyłam, -(e)m zdobyła	zdobyłom, -(e)m zdobyło	zdobyliśmy, -(e)śmy zdobyli	zdobyłyśmy, -(e)śmy zdobyły
	2nd	zdobyłeś, -(e)ś zdobył	zdobyłaś, -(e)ś zdobyła	zdobyłoś, -(e)ś zdobyło	zdobyliście, -(e)ście zdobyli	zdobyłyście, -(e)ście zdobyły
	3rd	zdobył	zdobyła	zdobyło	zdobyli	zdobyły
	impersonal	zdobyto
conditional	1st	zdobyłbym, bym zdobył	zdobyłabym, bym zdobyła	zdobyłobym, bym zdobyło	zdobylibyśmy, byśmy zdobyli	zdobyłybyśmy, byśmy zdobyły
	2nd	zdobyłbyś, byś zdobył	zdobyłabyś, byś zdobyła	zdobyłobyś, byś zdobyło	zdobylibyście, byście zdobyli	zdobyłybyście, byście zdobyły
	3rd	zdobyłby, by zdobył	zdobyłaby, by zdobyła	zdobyłoby, by zdobyło	zdobyliby, by zdobyli	zdobyłyby, by zdobyły
	impersonal	zdobyto by
imperative	1st	niech zdobędę			zdobądźmy
	2nd	zdobądź			zdobądźcie
	3rd	niech zdobędzie			niech zdobędą
passive adjectival participle		zdobyty	zdobyta	zdobyte	zdobyci	zdobyte
anterior adverbial participle		zdobywszy
verbal noun		zdobycie

Derived terms

verbs

• zdobyć języka pf

 

Further reading

• zdobyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zdobyć in Polish dictionaries at PWN