Azerbaijani edit

Numeral edit

بیر

  1. Arabic spelling of bir (one)

Baluchi edit

Noun edit

بیر (bír)

  1. lightning

See also edit

Chagatai edit

Chagatai cardinal numbers
۱ ۲  > 
    Cardinal : بیر (bir)
    Distributive : بیرر (birer)

Etymology edit

From Proto-Turkic *bīr (one).

Numeral edit

بیر (bir)

  1. one (1)

Descendants edit

  • Uyghur: بىر (bir)
  • Uzbek: bir

Persian edit

Etymology 1 edit

From Middle Persian [Term?], from Proto-Indo-European *wiHrós.

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? bīr
Dari reading? bīr
Iranian reading? bir
Tajik reading? bir

Noun edit

بیر (bir)

  1. hero
Descendants edit

Etymology 2 edit

From Middle Persian [Term?].

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? bīr
Dari reading? bīr
Iranian reading? bir
Tajik reading? bir

Noun edit

بیر (bir)

  1. thunderbolt

Etymology 3 edit

Borrowed from English beer.

Pronunciation edit

Readings
Dari reading? bīr

Noun edit

بیر (bîr)

  1. (chiefly Dari) beer, alcohol

Urdu edit

 
A Mughal painting depicting the بیر (bīr, "hero") Rustam slaying a demon in the Shahnameh

Etymology edit

Borrowed from Classical Persian بیر (bīr), from Middle Persian wyl (wīr), from Proto-Indo-European *wiHrós. Cognate with Avestan 𐬬𐬍𐬭𐬀 (vīra), Sanskrit वीर (vīra, man (especially a brave one), chief, husband), Northern Kurdish wêrek (courageous), Kashmiri ویٖر (vīr, hero), Ossetian ир (ir), Latin vir (man) Lithuanian výras, and English wer.

Pronunciation edit

Noun edit

بیر (bīrm (Hindi spelling बीर)

  1. hero, warrior, ghazi
  2. champion, conqueror
  3. wrestler, pehelwan
  4. plum, jujube


Declension of بیر
singular plural
direct بیر (bīr) بیر (bīr)
oblique بیر (bīr) بیروں (bīrō̃)
vocative بیر (bīr) بیرو (bīrō)

Adjective edit

بیر (bīr) (Hindi spelling बीर)

  1. brave, courageous
  2. powerful, strong, mighty