ستر
ArabicEdit
EtymologyEdit
From س ت ر (s-t-r). Compare Hebrew סֵתֶר (“hiddenness; secrecy”).
VerbEdit
سَتَرَ • (satara) I, non-past يَسْتُرُ (yasturu)
- to cover, to hide, to screen; to veil
- to protect, to shield, to guard, to safeguard; to shelter
- to marry off (a girl or a young woman) (as in order to protect her from sin)
ConjugationEdit
Conjugation of
سَتَرَ
(form-I sound, verbal noun سَتْر)verbal noun الْمَصْدَر |
سَتْر satr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
sātir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mastūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | satartu |
satarta |
سَتَرَ satara |
satartumā |
satarā |
satarnā |
satartum |
satarū | |||
f | satarti |
satarat |
sataratā |
satartunna |
satarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʾasturu |
tasturu |
yasturu |
tasturāni |
yasturāni |
nasturu |
tasturūna |
yasturūna | |||
f | tasturīna |
tasturu |
tasturāni |
tasturna |
yasturna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾastura |
tastura |
yastura |
tasturā |
yasturā |
nastura |
tasturū |
yasturū | |||
f | tasturī |
tastura |
tasturā |
tasturna |
yasturna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾastur |
tastur |
yastur |
tasturā |
yasturā |
nastur |
tasturū |
yasturū | |||
f | tasturī |
tastur |
tasturā |
tasturna |
yasturna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ustur |
usturā |
usturū |
||||||||
f | usturī |
usturna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | sutirtu |
sutirta |
سُتِرَ sutira |
sutirtumā |
sutirā |
sutirnā |
sutirtum |
sutirū | |||
f | sutirti |
sutirat |
sutiratā |
sutirtunna |
sutirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʾustaru |
tustaru |
yustaru |
tustarāni |
yustarāni |
nustaru |
tustarūna |
yustarūna | |||
f | tustarīna |
tustaru |
tustarāni |
tustarna |
yustarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾustara |
tustara |
yustara |
tustarā |
yustarā |
nustara |
tustarū |
yustarū | |||
f | tustarī |
tustara |
tustarā |
tustarna |
yustarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾustar |
tustar |
yustar |
tustarā |
yustarā |
nustar |
tustarū |
yustarū | |||
f | tustarī |
tustar |
tustarā |
tustarna |
yustarna |
VerbEdit
سَتَّرَ • (sattara) II, non-past يُسَتِّرُ (yusattiru)
- to cover up, to hide, to screen; to enveil
- 7th century CE, Ṣaḥīḥ Muslim, 15:449:
- فَجَعَلَ ٱبْنُ ٱلزُّبَيْرِ أَعْمِدَةً فَسَتَّرَ عَلَيْهَا ٱلسُّتُور حَتَّى ٱرْتَفَعَ بِنَاؤُهُ
- fa-jaʿala bnu z-zubayri ʾaʿmidatan fa-sattara ʿalayhā s-sutūra ḥattā rtafaʿa bināʾuhū
- And Ibn Az-Zubayr made pillars and covered them with curtains to further the building’s erection.
- to protect, to shield, to guard, to safeguard; to shelter
- Synonym: وَقَّى (waqqā)
- to marry off (a girl or a young woman) (as in order to protect her from sin)
ConjugationEdit
Conjugation of
سَتَّرَ
(form-II sound)verbal noun الْمَصْدَر |
tastīr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
musattir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
musattar | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | sattartu |
sattarta |
سَتَّرَ sattara |
sattartumā |
sattarā |
sattarnā |
sattartum |
sattarū | |||
f | sattarti |
sattarat |
sattaratā |
sattartunna |
sattarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʾusattiru |
tusattiru |
yusattiru |
tusattirāni |
yusattirāni |
nusattiru |
tusattirūna |
yusattirūna | |||
f | tusattirīna |
tusattiru |
tusattirāni |
tusattirna |
yusattirna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾusattira |
tusattira |
yusattira |
tusattirā |
yusattirā |
nusattira |
tusattirū |
yusattirū | |||
f | tusattirī |
tusattira |
tusattirā |
tusattirna |
yusattirna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾusattir |
tusattir |
yusattir |
tusattirā |
yusattirā |
nusattir |
tusattirū |
yusattirū | |||
f | tusattirī |
tusattir |
tusattirā |
tusattirna |
yusattirna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | سَتِّرْ sattir |
sattirā |
sattirū |
||||||||
f | sattirī |
sattirna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | suttirtu |
suttirta |
سُتِّرَ suttira |
suttirtumā |
suttirā |
suttirnā |
suttirtum |
suttirū | |||
f | suttirti |
suttirat |
suttiratā |
suttirtunna |
suttirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʾusattaru |
tusattaru |
yusattaru |
tusattarāni |
yusattarāni |
nusattaru |
tusattarūna |
yusattarūna | |||
f | tusattarīna |
tusattaru |
tusattarāni |
tusattarna |
yusattarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾusattara |
tusattara |
yusattara |
tusattarā |
yusattarā |
nusattara |
tusattarū |
yusattarū | |||
f | tusattarī |
tusattara |
tusattarā |
tusattarna |
yusattarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾusattar |
tusattar |
yusattar |
tusattarā |
yusattarā |
nusattar |
tusattarū |
yusattarū | |||
f | tusattarī |
tusattar |
tusattarā |
tusattarna |
yusattarna |
NounEdit
سِتْر • (sitr) m (plural سُتُور (sutūr) or أَسْتَار (ʾastār) or سُتُر (sutur))
- a covering or barrier that shelters and protects or restricts
- هَتَكَ اللهُ سِتْرَ الرَّجُلِ
- hataka llāhu sitra r-rajuli
- Allah exposed the man [and his deeds]. (literally "Allah tore the man's cover.")
- curtain, drape
- 7th century CE, Ṣaḥīḥ Muslim, 15:449:
- فَجَعَلَ ٱبْنُ ٱلزُّبَيْرِ أَعْمِدَةً فَسَتَّرَ عَلَيْهَا ٱلسُّتُورَ حَتَّى ٱرْتَفَعَ بِنَاؤُهُ
- fa-jaʿala bnu z-zubayri ʾaʿmidatan fa-sattara ʿalayhā s-sutūra ḥattā rtafaʿa bināʾuhū
- And Ibn Az-Zubayr made pillars and covered them up with curtains to further the building’s erection.
- (figuratively) shame, scruple; compunction
- Synonym: حَيَاء (ḥayāʾ)
DeclensionEdit
Declension of noun سِتْر (sitr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | سِتْر sitr |
السِّتْر as-sitr |
سِتْر sitr |
Nominative | سِتْرٌ sitrun |
السِّتْرُ as-sitru |
سِتْرُ sitru |
Accusative | سِتْرًا sitran |
السِّتْرَ as-sitra |
سِتْرَ sitra |
Genitive | سِتْرٍ sitrin |
السِّتْرِ as-sitri |
سِتْرِ sitri |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | سِتْرَيْن sitrayn |
السِّتْرَيْن as-sitrayn |
سِتْرَيْ sitray |
Nominative | سِتْرَانِ sitrāni |
السِّتْرَانِ as-sitrāni |
سِتْرَا sitrā |
Accusative | سِتْرَيْنِ sitrayni |
السِّتْرَيْنِ as-sitrayni |
سِتْرَيْ sitray |
Genitive | سِتْرَيْنِ sitrayni |
السِّتْرَيْنِ as-sitrayni |
سِتْرَيْ sitray |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | سُتُور; أَسْتَار; سُتُر sutūr; ʾastār; sutur |
السُّتُور; الْأَسْتَار; السُّتُر as-sutūr; al-ʾastār; as-sutur |
سُتُور; أَسْتَار; سُتُر sutūr; ʾastār; sutur |
Nominative | سُتُورٌ; أَسْتَارٌ; سُتُرٌ sutūrun; ʾastārun; suturun |
السُّتُورُ; الْأَسْتَارُ; السُّتُرُ as-sutūru; al-ʾastāru; as-suturu |
سُتُورُ; أَسْتَارُ; سُتُرُ sutūru; ʾastāru; suturu |
Accusative | سُتُورًا; أَسْتَارًا; سُتُرًا sutūran; ʾastāran; suturan |
السُّتُورَ; الْأَسْتَارَ; السُّتُرَ as-sutūra; al-ʾastāra; as-sutura |
سُتُورَ; أَسْتَارَ; سُتُرَ sutūra; ʾastāra; sutura |
Genitive | سُتُورٍ; أَسْتَارٍ; سُتُرٍ sutūrin; ʾastārin; suturin |
السُّتُورِ; الْأَسْتَارِ; السُّتُرِ as-sutūri; al-ʾastāri; as-suturi |
سُتُورِ; أَسْتَارِ; سُتُرِ sutūri; ʾastāri; suturi |
NounEdit
سُتَر • (sutar) pl
NounEdit
سُتُر • (sutur) pl
ReferencesEdit
- Freytag, Georg (1833), “ستر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 283
- Lane, Edward William (1863), “ستر”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 1304
- Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “ستر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 551–552
PashtoEdit
EtymologyEdit
From Proto-Iranian *stHráh, from Proto-Indo-Iranian *stHrás, from Proto-Indo-European *sth₂rós. Cognates include Ossetian стыр (styr, “great”), Sanskrit स्थिर (sthira), and Old Norse stórr (“large”).
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
ستر • (stër)
DeclensionEdit
declension of ستر
UrduEdit
NumeralEdit
← 60 | ← 69 | ٧٠ 70 |
71 → | 80 → |
---|---|---|---|---|
7 | ||||
Cardinal: ستّر, ہفتاد Ordinal: ستّرواں |