See also: فرش, قرش, and ف ر س

Arabic

edit

Etymology 1

edit

From Proto-Semitic *paras-, compare Ge'ez ፈረሰ (färäsä, to demolish), Hebrew פָּרַס (pārás, to divide), Aramaic פְּרַס (pᵊras, to divide), Akkadian 𒋻 (parāsum, to cut off). From the root ف ر س (f r s).

Also, from Proto-Semitic *paraš-, Aramaic פְרַשׁ (pᵊraš, to cut off).

Further, Arabic فَرَصَ (faraṣa, to slit), Hebrew פָּרַץ (pāraṣ, to breach), Akkadian 𒉺𒊏𒍮 (parāṣum, to lie, to break an oath or breach trust), Ge'ez ፈረጸ (färäṣä, to break open), Ugaritic 𐎔𐎗𐎕 (prṣ, to open), as well as Arabic فَرَضَ (faraḍa, to notch).

Also, Arabic فَرَقَ (faraqa, to separate), widespread in Semitic.

Also, Arabic فَرَثَ (faraṯa, to scatter), Aramaic פְּרַת (pᵊraṯ, to tear apart)

Verb

edit

فَرَسَ (farasa) I (non-past يَفْرِسُ (yafrisu), verbal noun فَرْس (fars))

  1. to maul, to tear up, to tatter
Conjugation
edit
Conjugation of فَرَسَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun فَرْس)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَرْس
fars
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَارِس
fāris
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْرُوس
mafrūs
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرَسْتُ
farastu
فَرَسْتَ
farasta
فَرَسَ
farasa
فَرَسْتُمَا
farastumā
فَرَسَا
farasā
فَرَسْنَا
farasnā
فَرَسْتُمْ
farastum
فَرَسُوا
farasū
f فَرَسْتِ
farasti
فَرَسَتْ
farasat
فَرَسَتَا
farasatā
فَرَسْتُنَّ
farastunna
فَرَسْنَ
farasna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْرِسُ
ʔafrisu
تَفْرِسُ
tafrisu
يَفْرِسُ
yafrisu
تَفْرِسَانِ
tafrisāni
يَفْرِسَانِ
yafrisāni
نَفْرِسُ
nafrisu
تَفْرِسُونَ
tafrisūna
يَفْرِسُونَ
yafrisūna
f تَفْرِسِينَ
tafrisīna
تَفْرِسُ
tafrisu
تَفْرِسَانِ
tafrisāni
تَفْرِسْنَ
tafrisna
يَفْرِسْنَ
yafrisna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْرِسَ
ʔafrisa
تَفْرِسَ
tafrisa
يَفْرِسَ
yafrisa
تَفْرِسَا
tafrisā
يَفْرِسَا
yafrisā
نَفْرِسَ
nafrisa
تَفْرِسُوا
tafrisū
يَفْرِسُوا
yafrisū
f تَفْرِسِي
tafrisī
تَفْرِسَ
tafrisa
تَفْرِسَا
tafrisā
تَفْرِسْنَ
tafrisna
يَفْرِسْنَ
yafrisna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْرِسْ
ʔafris
تَفْرِسْ
tafris
يَفْرِسْ
yafris
تَفْرِسَا
tafrisā
يَفْرِسَا
yafrisā
نَفْرِسْ
nafris
تَفْرِسُوا
tafrisū
يَفْرِسُوا
yafrisū
f تَفْرِسِي
tafrisī
تَفْرِسْ
tafris
تَفْرِسَا
tafrisā
تَفْرِسْنَ
tafrisna
يَفْرِسْنَ
yafrisna
imperative
الْأَمْر
m اِفْرِسْ
ifris
اِفْرِسَا
ifrisā
اِفْرِسُوا
ifrisū
f اِفْرِسِي
ifrisī
اِفْرِسْنَ
ifrisna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِسْتُ
furistu
فُرِسْتَ
furista
فُرِسَ
furisa
فُرِسْتُمَا
furistumā
فُرِسَا
furisā
فُرِسْنَا
furisnā
فُرِسْتُمْ
furistum
فُرِسُوا
furisū
f فُرِسْتِ
furisti
فُرِسَتْ
furisat
فُرِسَتَا
furisatā
فُرِسْتُنَّ
furistunna
فُرِسْنَ
furisna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرَسُ
ʔufrasu
تُفْرَسُ
tufrasu
يُفْرَسُ
yufrasu
تُفْرَسَانِ
tufrasāni
يُفْرَسَانِ
yufrasāni
نُفْرَسُ
nufrasu
تُفْرَسُونَ
tufrasūna
يُفْرَسُونَ
yufrasūna
f تُفْرَسِينَ
tufrasīna
تُفْرَسُ
tufrasu
تُفْرَسَانِ
tufrasāni
تُفْرَسْنَ
tufrasna
يُفْرَسْنَ
yufrasna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرَسَ
ʔufrasa
تُفْرَسَ
tufrasa
يُفْرَسَ
yufrasa
تُفْرَسَا
tufrasā
يُفْرَسَا
yufrasā
نُفْرَسَ
nufrasa
تُفْرَسُوا
tufrasū
يُفْرَسُوا
yufrasū
f تُفْرَسِي
tufrasī
تُفْرَسَ
tufrasa
تُفْرَسَا
tufrasā
تُفْرَسْنَ
tufrasna
يُفْرَسْنَ
yufrasna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرَسْ
ʔufras
تُفْرَسْ
tufras
يُفْرَسْ
yufras
تُفْرَسَا
tufrasā
يُفْرَسَا
yufrasā
نُفْرَسْ
nufras
تُفْرَسُوا
tufrasū
يُفْرَسُوا
yufrasū
f تُفْرَسِي
tufrasī
تُفْرَسْ
tufras
تُفْرَسَا
tufrasā
تُفْرَسْنَ
tufrasna
يُفْرَسْنَ
yufrasna

Noun

edit

فَرْس (farsm

  1. verbal noun of فَرَسَ (farasa) (form I)
Declension
edit
Declension of noun فَرْس (fars)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَرْس
fars
الْفَرْس
al-fars
فَرْس
fars
nominative فَرْسٌ
farsun
الْفَرْسُ
al-farsu
فَرْسُ
farsu
accusative فَرْسًا
farsan
الْفَرْسَ
al-farsa
فَرْسَ
farsa
genitive فَرْسٍ
farsin
الْفَرْسِ
al-farsi
فَرْسِ
farsi

Etymology 2

edit

    Cognate with Hebrew פָּרָשׁ (pārā́š, horseman), Classical Syriac ܦܪܫܐ (parašā, horseman), Ge'ez ፈረስ (färäs, horse).

    Noun

    edit

    فَرَس (farasm or f (plural أَفْرَاس (ʔafrās))

    1. horse, mare
      Synonyms: حِصَان (ḥiṣān), خَيْل (ḵayl)
    Declension
    edit
    Declension of noun فَرَس (faras)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal فَرَس
    faras
    الْفَرَس
    al-faras
    فَرَس
    faras
    nominative فَرَسٌ
    farasun
    الْفَرَسُ
    al-farasu
    فَرَسُ
    farasu
    accusative فَرَسًا
    farasan
    الْفَرَسَ
    al-farasa
    فَرَسَ
    farasa
    genitive فَرَسٍ
    farasin
    الْفَرَسِ
    al-farasi
    فَرَسِ
    farasi
    dual indefinite definite construct
    informal فَرَسَيْن
    farasayn
    الْفَرَسَيْن
    al-farasayn
    فَرَسَيْ
    farasay
    nominative فَرَسَانِ
    farasāni
    الْفَرَسَانِ
    al-farasāni
    فَرَسَا
    farasā
    accusative فَرَسَيْنِ
    farasayni
    الْفَرَسَيْنِ
    al-farasayni
    فَرَسَيْ
    farasay
    genitive فَرَسَيْنِ
    farasayni
    الْفَرَسَيْنِ
    al-farasayni
    فَرَسَيْ
    farasay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal أَفْرَاس
    ʔafrās
    الْأَفْرَاس
    al-ʔafrās
    أَفْرَاس
    ʔafrās
    nominative أَفْرَاسٌ
    ʔafrāsun
    الْأَفْرَاسُ
    al-ʔafrāsu
    أَفْرَاسُ
    ʔafrāsu
    accusative أَفْرَاسًا
    ʔafrāsan
    الْأَفْرَاسَ
    al-ʔafrāsa
    أَفْرَاسَ
    ʔafrāsa
    genitive أَفْرَاسٍ
    ʔafrāsin
    الْأَفْرَاسِ
    al-ʔafrāsi
    أَفْرَاسِ
    ʔafrāsi
    Descendants
    edit
    References
    edit

    Etymology 3

    edit

      From Old Persian 𐎱𐎠𐎼𐎿 (Pārsa).

      Verb

      edit

      فَرَّسَ (farrasa) II (non-past يُفَرِّسُ (yufarrisu), verbal noun تَفْرِيس (tafrīs))

      1. to persianize/persify
      Conjugation
      edit
      Conjugation of فَرَّسَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْرِيس)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      تَفْرِيس
      tafrīs
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      مُفَرِّس
      mufarris
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مُفَرَّس
      mufarras
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m فَرَّسْتُ
      farrastu
      فَرَّسْتَ
      farrasta
      فَرَّسَ
      farrasa
      فَرَّسْتُمَا
      farrastumā
      فَرَّسَا
      farrasā
      فَرَّسْنَا
      farrasnā
      فَرَّسْتُمْ
      farrastum
      فَرَّسُوا
      farrasū
      f فَرَّسْتِ
      farrasti
      فَرَّسَتْ
      farrasat
      فَرَّسَتَا
      farrasatā
      فَرَّسْتُنَّ
      farrastunna
      فَرَّسْنَ
      farrasna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُفَرِّسُ
      ʔufarrisu
      تُفَرِّسُ
      tufarrisu
      يُفَرِّسُ
      yufarrisu
      تُفَرِّسَانِ
      tufarrisāni
      يُفَرِّسَانِ
      yufarrisāni
      نُفَرِّسُ
      nufarrisu
      تُفَرِّسُونَ
      tufarrisūna
      يُفَرِّسُونَ
      yufarrisūna
      f تُفَرِّسِينَ
      tufarrisīna
      تُفَرِّسُ
      tufarrisu
      تُفَرِّسَانِ
      tufarrisāni
      تُفَرِّسْنَ
      tufarrisna
      يُفَرِّسْنَ
      yufarrisna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُفَرِّسَ
      ʔufarrisa
      تُفَرِّسَ
      tufarrisa
      يُفَرِّسَ
      yufarrisa
      تُفَرِّسَا
      tufarrisā
      يُفَرِّسَا
      yufarrisā
      نُفَرِّسَ
      nufarrisa
      تُفَرِّسُوا
      tufarrisū
      يُفَرِّسُوا
      yufarrisū
      f تُفَرِّسِي
      tufarrisī
      تُفَرِّسَ
      tufarrisa
      تُفَرِّسَا
      tufarrisā
      تُفَرِّسْنَ
      tufarrisna
      يُفَرِّسْنَ
      yufarrisna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُفَرِّسْ
      ʔufarris
      تُفَرِّسْ
      tufarris
      يُفَرِّسْ
      yufarris
      تُفَرِّسَا
      tufarrisā
      يُفَرِّسَا
      yufarrisā
      نُفَرِّسْ
      nufarris
      تُفَرِّسُوا
      tufarrisū
      يُفَرِّسُوا
      yufarrisū
      f تُفَرِّسِي
      tufarrisī
      تُفَرِّسْ
      tufarris
      تُفَرِّسَا
      tufarrisā
      تُفَرِّسْنَ
      tufarrisna
      يُفَرِّسْنَ
      yufarrisna
      imperative
      الْأَمْر
      m فَرِّسْ
      farris
      فَرِّسَا
      farrisā
      فَرِّسُوا
      farrisū
      f فَرِّسِي
      farrisī
      فَرِّسْنَ
      farrisna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m فُرِّسْتُ
      furristu
      فُرِّسْتَ
      furrista
      فُرِّسَ
      furrisa
      فُرِّسْتُمَا
      furristumā
      فُرِّسَا
      furrisā
      فُرِّسْنَا
      furrisnā
      فُرِّسْتُمْ
      furristum
      فُرِّسُوا
      furrisū
      f فُرِّسْتِ
      furristi
      فُرِّسَتْ
      furrisat
      فُرِّسَتَا
      furrisatā
      فُرِّسْتُنَّ
      furristunna
      فُرِّسْنَ
      furrisna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُفَرَّسُ
      ʔufarrasu
      تُفَرَّسُ
      tufarrasu
      يُفَرَّسُ
      yufarrasu
      تُفَرَّسَانِ
      tufarrasāni
      يُفَرَّسَانِ
      yufarrasāni
      نُفَرَّسُ
      nufarrasu
      تُفَرَّسُونَ
      tufarrasūna
      يُفَرَّسُونَ
      yufarrasūna
      f تُفَرَّسِينَ
      tufarrasīna
      تُفَرَّسُ
      tufarrasu
      تُفَرَّسَانِ
      tufarrasāni
      تُفَرَّسْنَ
      tufarrasna
      يُفَرَّسْنَ
      yufarrasna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُفَرَّسَ
      ʔufarrasa
      تُفَرَّسَ
      tufarrasa
      يُفَرَّسَ
      yufarrasa
      تُفَرَّسَا
      tufarrasā
      يُفَرَّسَا
      yufarrasā
      نُفَرَّسَ
      nufarrasa
      تُفَرَّسُوا
      tufarrasū
      يُفَرَّسُوا
      yufarrasū
      f تُفَرَّسِي
      tufarrasī
      تُفَرَّسَ
      tufarrasa
      تُفَرَّسَا
      tufarrasā
      تُفَرَّسْنَ
      tufarrasna
      يُفَرَّسْنَ
      yufarrasna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُفَرَّسْ
      ʔufarras
      تُفَرَّسْ
      tufarras
      يُفَرَّسْ
      yufarras
      تُفَرَّسَا
      tufarrasā
      يُفَرَّسَا
      yufarrasā
      نُفَرَّسْ
      nufarras
      تُفَرَّسُوا
      tufarrasū
      يُفَرَّسُوا
      yufarrasū
      f تُفَرَّسِي
      tufarrasī
      تُفَرَّسْ
      tufarras
      تُفَرَّسَا
      tufarrasā
      تُفَرَّسْنَ
      tufarrasna
      يُفَرَّسْنَ
      yufarrasna

      Noun

      edit

      فُرْس (fursm (collective, singulative فَارِسِيّ m (fārisiyy))

      1. Persians
      Declension
      edit
      Declension of noun فُرْس (furs)
      singular basic singular triptote
      indefinite definite construct
      informal فُرْس
      furs
      الْفُرْس
      al-furs
      فُرْس
      furs
      nominative فُرْسٌ
      fursun
      الْفُرْسُ
      al-fursu
      فُرْسُ
      fursu
      accusative فُرْسًا
      fursan
      الْفُرْسَ
      al-fursa
      فُرْسَ
      fursa
      genitive فُرْسٍ
      fursin
      الْفُرْسِ
      al-fursi
      فُرْسِ
      fursi
      edit

      Persian

      edit

      Etymology 1

      edit

      Borrowed from Arabic فَرَس (faras).

      Pronunciation

      edit
       

      Readings
      Classical reading? faras
      Dari reading? faras
      Iranian reading? faras
      Tajik reading? faras

      Noun

      edit

      فرس (faras) (plural افراس (afrâs))

      1. (literary) horse
        Synonym: اسب (asb)
        • c. 1520, Selim I of the Ottoman Empire, edited by Benedek Péri, The Persian Dīvān of Yavuz Sulṭān Selīm, Budapest, Hungary: Research Centre for the Humanities, Eötvös Loránd Research Network, →ISBN, page 102:
          دور از رکاب او شرفی بس که گه گهی
          گردی رسد بدیده ز راه فرس مرا
          dūr az rikāb-i ō šarafē bas ki gah gahē
          gardē rasad ba-dīda zi rāh-i faras ma-rā
          Far away from her saddle, the honor is enough that from time to time,
          A mote of dust reaches my eyes from the road of her horse.
          (Classical Persian transliteration)

      Etymology 2

      edit

      Borrowed from Arabic فُرْس (furs).

      Pronunciation

      edit
       

      Readings
      Classical reading? furs
      Dari reading? furs
      Iranian reading? fors
      Tajik reading? furs

      Noun

      edit

      فرس (fors) (literary)

      1. the Persians, the Iranians (as a whole); Iran, Persia
        Synonyms: فارس‌ها (fârs-hâ), ایرانیان (irâniyân), عجم (ajam)
      2. the Persian language; mainly in فرس قدیم (fors-e qadim, Old Persian, ancient Persian language).
        Synonyms: فارسی (fârsi), پارسی (pârsi), دری (dari)

      Further reading

      edit
      • Hayyim, Sulayman (1934) “فرس”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim

      South Levantine Arabic

      edit

      Etymology 1

      edit

      From Arabic فَرَس (faras).

      Pronunciation

      edit
      • IPA(key): /fa.ras/, [ˈfa.ras]
      • Audio (Ramallah):(file)

      Noun

      edit

      فرس (farasm (plural أفراس (ʔafrās))

      1. mare
      Derived terms
      edit
      See also
      edit

      Etymology 2

      edit

      From Arabic فُرْس (furs).

      Pronunciation

      edit

      Noun

      edit

      فرس (furspl

      1. plural of فارسي (fārsi, Persian)

      Adjective

      edit

      فرس (furs)

      1. plural of فارسي (fārsi, Persian)