บัญชีหนังหมา

Thai

edit
 
God Yama presiding over the underworld court, Japanese art, Azuchi-Momoyama period

Etymology

edit

From บัญชี (ban-chii, account) +‎ หนัง (nǎng, skin) +‎ หมา (mǎa, dog); literally "dog-skin account"; from the Buddhist belief that the underworld court records the bad deeds of a living person on an account made of dog skin.[1]

Pronunciation

edit
Orthographicบัญชีหนังหมา
ɓ ạ ɲ d͡ʑ ī h n ạ ŋ h m ā
Phonemic
บัน-ชี-หฺนัง-หฺมา
ɓ ạ n – d͡ʑ ī – h ̥ n ạ ŋ – h ̥ m ā
RomanizationPaiboonban-chii-nǎng-mǎa
Royal Instituteban-chi-nang-ma
(standard) IPA(key)/ban˧.t͡ɕʰiː˧.naŋ˩˩˦.maː˩˩˦/(R)

Noun

edit

บัญชีหนังหมา (ban-chii-nǎng-mǎa)

  1. (slang) criminal record; record of misconduct; record of bad deeds; blacklist.

Synonyms

edit
edit

References

edit
  1. ^ พระมหาธรรมราชาที่ ๑ (1345) “ไตรภูมิกถา”, in พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขไทย ไตรภูมิกถา ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (in Thai), 2nd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, published 2011, →ISBN, page 25:
    แลผู้ใดอันกระทำบาปไสร้ เทวดานั้นก็ตราบัญชีลงในแผ่นหนังหมา แลเอาไว้แห่งหนึ่ง...ผิแลผู้ใดกระทำบาปนั้น มันคำนึงดูตนมันเองนั้น แลมัน(บ่)มิอาจบอกบาป(นั้น)ได้เลย จึงเทพดานั้นเอาบัญชีในแผ่นหนังหมามาอ่านให้มันฟัง มันจึงสารภาพว่า (มี)จริง พระญายมราชแลเทพดานั้นก็บังคับแก่ฝูงยมบาลให้เอามันไปโดยบาปกรรมมันอันหนักแลเบานั้นแล้ว แลบังคับอันควรในนรกอันหนักแลเบานั้น