delinquir
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin dēlinquere, with normal change of conjugation to -ir.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central, Balearic) [də.liŋˈki]
- IPA(key): (Valencian) [de.liŋˈkiɾ]
- Homophone: delinquí
- Rhymes: -i(ɾ)
Verb edit
delinquir (first-person singular present delinqueixo, first-person singular preterite delinquí, past participle delinquit)
- (intransitive) to commit a crime
Conjugation edit
Conjugation of delinquir (third conjugation, with -eix-)
Related terms edit
Further reading edit
- “delinquir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “delinquir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “delinquir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “delinquir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Latin dēlinquere, with change of conjugation.
Pronunciation edit
Verb edit
delinquir (first-person singular present (Brazilian Portuguese) delínquo or (European Portuguese) delinquo, first-person singular preterite delinqui, past participle delinquido)
- (intransitive) to commit a crime
Conjugation edit
Conjugation of delinquir (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
3Superseded.
Related terms edit
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin dēlinquere.
Pronunciation edit
- IPA(key): /delinˈkiɾ/ [d̪e.lĩŋˈkiɾ]
Audio (Colombia): (file) - Rhymes: -iɾ
- Syllabification: de‧lin‧quir
Verb edit
delinquir (first-person singular present delinco, first-person singular preterite delinquí, past participle delinquido)
- (intransitive) to commit a crime
- (intransitive) to be delinquent
Conjugation edit
Conjugation of delinquir (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Related terms edit
Further reading edit
- “delinquir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014